MUGAYYEB sıf. (ar. tağyibden muğay- yeb). Esk. Kaybedilmiş, saklanmış, gidenmiş. Kaynak: Büyük Larousse
MUGAYYEB sıf. (ar. tağyibden muğay- yeb). Esk. Kaybedilmiş, saklanmış, gidenmiş.
Kaynak: Büyük Larousse
MUGAYYEB sıf. (ar. tağyibden muğay- yeb). Esk. Kaybedilmiş, saklanmış, gidenmiş. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR