"Dokuz sene geçti İstiklâl Marşı Derneği kurulalı. Bu toplantının böyle sakin bir toplantı olması normal değil; yani dokuz senede İstik...
"Dokuz sene geçti İstiklâl Marşı Derneği kurulalı. Bu toplantının böyle sakin bir toplantı olması normal değil; yani dokuz senede İstiklâl Marşı Derneği’nin geleceği yer burası değildi. İstiklâl Marşı Derneği dokuz sene sonra buraya gelmek üzere kurulmadı. Benim şimdi ayakta, heyecanlı bir şekilde sizlere “omuzdaşlarım” diye hitap ederek bir konuşma yapmam gerekirdi. “Omuzdaş” ne demektir? Aynı safta yer alan insanlar omuzdaştır. Namazda saflar sıkı tutulduğu zaman herkesin omzu diğerine değer. Omuzdaşlık namazda aynı safta durmak manasına gelir..."
"...Şimdi dokuz sene sonra İstiklâl Marşı Derneği’nin geleceği yer burası değildi derken bir şeyi söylüyorum. Neyi söylüyorum? İstiklâl Marşı Derneği dokuz sene önce kurulduğunda hiçbir yayın organında, belki marjinal birkaç internet portali hariç, yer almadı. İstiklâl Marşı Derneği’nin kurulması bir rahatsızlık, husumet doğuran bir şeydi. İstiklâl Marşı Derneği’nin kurulması birilerinin aleyhine idi, bu daha başında biliniyordu. Daha gerilere gitmeyeceğim, yani benim İstiklâl Marşı Cemiyeti kurmak üzere 1992’de teşebbüse yeltendiğimi ama hiçbir kimseden bu konuda yakınlık görmediğim bahsinden başlayarak bir şeyler anlatmayacağım..."
"...Şimdi biz bu derneği kurduğumuz zaman dedik ki, “İstiklâl Marşı niçin yazıldıysa İstiklâl Marşı Derneği de onun için kuruldu.” Yani İstiklâl Marşı “Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı” mısraının telaffuz edilmesi için yazıldı ve aynı sebepten bu dernek kuruldu. Bugün geldiğimiz yer maalesef çok kötü bir yer. Bugün faaliyet raporu okunurken dikkatimi çeken şey, üç sene önce yani üçüncü olağan kongremizden sonra biz Reyhanlı’da bir toplantı yapmak istedik ve o toplantıyı yapamadık. Yapabilmiş olsaydık bu son üç sene dünyada ve Türkiye’de başka türlü yaşanacaktı. İş bu kadar vahimdir. Yani bizim İstiklâl Marşı Derneği olarak mevcut olduğumuz İstiklâl Marşı Derneği’ne muhtaç olan insanlara duyurulmuyor. Biz Reyhanlı’da o toplantıyı yapmış olsaydık, üç sene önce orada yaşayan insanlar Türkiye’de medya aracılığıyla yayılan şeyin dışında bir hazırlığın bahis konusu olabileceğini anlayacaklardı, bileceklerdi. Ama olmadı. Ve dolayısıyla İstiklâl Marşı Derneği Reyhanlı’da toplantı yapamamasıyla hâlâ kapanmamış bir yara aldı. Yaralı haliyle ne olacağını bundan sonra sizler kararlaştıracaksınız. Bu yara kapanacak mı, bu yara İstiklâl Marşı Derneği’nin sonu mu olacak, onu göreceğiz. Beni dinleyenler defalarca işitmişlerdir, bizim kafamızı işletmemek için birtakım şeyler söylüyorlar. Mesela şöyle şeyler söylüyorlar: “Şehitler ölmez, vatan bölünmez”. Bu rezilâne bir beyandır. Bilhassa son zamanlarda bol bol çatışmalarda ölen güvenlik güçleri haberlerine rastlıyorsunuz. “Şehitler ölmez” sözünü derken ne demek istiyorlar? Şimdi adamlar diyorlar ki “Maalesef hastanede şehit oldu”. “Maalesef” kelimesini söylemiyorlar ama öyle. Yani, sanki şehit olmak telef olmak kabilinden bir şey gibi yapılıyor. Bunun şehitlikle bir alâkası yok. Şimdi bildiğiniz bir şeyi hatırlatayım. Cihada katılmak isteyen orta yaşın üzerinde bir adamı, ailesi Rasulullah’ın yanına götürüyor ve diyorlar ki “cihada katılmayabileceğini söyle buna”, “gelmesen de olur de.” Yani gitmesini istemiyorlar. Rasulullah da bunların bu kadar kendilerini parçalamalarına tepki vermiyor ve adama “Tamam, sen, cihada katılmasan da olur.” diyor. Ama adam gittikten sonra onu getiren akrabalarına diyor ki Resulü Ekrem: “Neden bu kadar ısrarlısınız adamın cihada katılmamasına, belki de şehit olur!” Anlatabiliyor muyum? Yani, insan şehitliğe ulaşmaya çalışıyor; dangalakça ölmek değil şehitlik. Dolayısıyla bugün insanların anladıkları şeyler hepsi zararlı ve kötü şeyler. Yani -bu başımıza geldi- gayr-i müslimlerin çerçevesini çizdiği bir İslâm’dan haberdarız. İslâm’ın aslını İstiklâl Marşı gibi rafa kaldırmış durumdayız..."
YORUMLAR