KAYIT 135 … Bu emir olmasaydı yakalarından tutulup rezil edilecek çok kişiler var dünyâda. Tutarsın yakasından rezil… ama İslâm’da susmak va...
KAYIT 135
…
Bu emir olmasaydı yakalarından tutulup rezil edilecek çok kişiler var dünyâda.
Tutarsın yakasından rezil… ama İslâm’da susmak vardır.
Meleğe verilmeyip insana verilen sonsuz sır, İlâhî Visal anahtarı insandadır.
Melek “geçeyim” diyor biliyorsunuz gidiyorlar Sidretu’l- Munteha’ya mi’racda melek diyor ki:“Geçemem!” diyor. Kime?
ALLAH’ın en mümtaz kuluna Rasûlullah’ı sallallâhu aleyhi ve selleme.
Meleğin geçemediği onun geçtiği yer için, sana da onun verildiğini bildiriyor Rasûlullah.
Mi’rac işte.. O halde melekten afdalsın.
“Melek, Şeytan nedir?” bâzıları mırıldar durur.
Bilmediğin milyonca şey vardır insanların, bunlara karıştırmayın!
İnsanın kendisinde güzellik, güzellik ve kokuyu duymuş olsaydı hepiniz kendinizdeki güzellik ve kokuyu duymuş olsaydınız Cenâb-ı ALLAH şeytanı halk etmezdi.
Şer denilen şeyi de halk etmezdi.
Hiçbir şeye lüzum kalmazdı.
Bu korkunun varlığı üstü kapalı anlatılması için Rasûller gönderilmiştir.
Bu sırra vakıf olanlar çok azdır. Azdan da azdır.
Aynada kendini gördüğün gibi kendi kokunu bir aynada görmen koklaman lâzım.
Gaflette olduğundan kokunu başkasının zannediyorsun.
Bâzı aynaya yanaşır insan bakar kendisine “ha ben oyum” der değil mi?
Fakat bâzısının da gözü görmez “bu kimdir?” diye bakar aynaya.
Bâzı insanlara yanaşır insan bayramlarda gider elini öper, sarılır öper:
“Ulan ne güzel koku var bu adamda!”
Ulan onda yok onda yok senin kendi kokun o herif ayna da, senin kokunu sana duyduruyor.
Duvarda resmini göremezsin aynada görürsün. Ama gine gaflettesin.
“Nasıl?”
Evet.. bak ben konuşuyorum ses kulağında değil benim ağzımda, hani sen duyuyordun?
Sanki boru bu, görünmeyen bir boru var da benim ağzıma takılmış, bak sesi ağzımda duyuyorsun, beni de içinde görüyorsun, görüyorsun ama ben buradayım.. gine gaflettesin bu da bunun gibi.
Su içmek için nasıl çeşmeye gidiyorsunuz. Bunun gibi biraz düşün biraz.
Dâimâ yemek pişiren aşçı yemek kokusuna alışmıştır kokuyu alamaz oğlum.
İnsan vücûdu da bu aşçı gibidir.
Leş yiyen hayvanlar koku almazlar haaaa!..
Köpek kilometrelerce uzaktan avın kokusunu alır, yanında yediği leşin kokusunu almaz.
Alsaydı yemezdi.
Bu bir ALLAH’ın hikmeti.
Hikmetin içinde hikmettir, sadefin içinde inci gibi.
Dünyâ köpek gibi uzaklarda av arıyor, arıyor Vallâhi öyle.
Yanındaki fazîleti kaybetmenin verdiği pis kokuyu alamıyor.
Ebâ Bekir için Âyet-i Kerîme inmiştir. Hazreti Ebâ Bekir.
“Sen en iyisini yaptın.” Leyl Sûresi’ndedir.
Her şey dâimâ yeni bir tecellî hâlindedir. HAYYın titreşimidir.
Kalıpları halk eder ALLAH, içine girer bize bizden daha yakın olur.
Çekildiği zaman yine kendine döneriz.
Su buhar bulut misâli. Su olur buhar olur tekrar yağmur olur.
Onun için her şey ALLAH’a döner.
ALLAH geliyor bizim içimize giriyor biz de: “Canlıyız!” diyoruz.
Çekilip gidiyor biz de hadi gidiyoruz.
Bunun farkına varın oğlum farkına varın…
Onun için cesedini temiz tutmak lâzım.
Kendi yerini temiz tutması için yine emirler çıkarmıştır ALLAH.
İçine girecek senin.
Haberciler göndermiş peygamberler.
Asgari nâmütenâhi yâni küçüldüğü için küçücük bir irâde hâlinde bizde tecellî etmiştir ALLAH.
Kendi kendini yargılar, kendi kendisine cezâ …
Bu devran böyle oğlum!
Bâzıları bunu ağızlarından bunu kaçırmışlar Mansur gibi.
Bâzıları da;
“Ete kemiğe büründüm
Yunus diye göründüm!” diye terennüm etmişler.
Bu garib bir hikmettir. …
Eğer bunu biraz daha söylersem aziz müslümanlar göbek atmaya başlarsınız.
Sevincinizden. Bu da gayptır yeter bu kadar.
Onun için İslâm’da büyük bir esâs-ı mânevî vardır.
ALLAH mutlaka affeder.
ALLAH mutlaka affetmez kanaati i’tikadı…..
“ALLAH muhakkak affeder!”
Amann!..
“ALLAH muhakkak affetmez!”
Hayır!. İslâm’da yoktur… Suçtur bu.
Kul, en büyük korku ve en büyük umit arasında olması lâzımdır.
Sevenin ödü patlar bilirsiniz.
RAHMÂN ve KAHHÂRın azâmetini bir arada bildiren Hud Sûresi indiği zaman Sallallâhu aleyhi ve sellem Efendimizin mubârek sakal ve başlarına beyazlar inmeye başladı.
Ve buyuruyor Cenâb-ı Peygamber:
“Siz benim bildiklerimi bilseydiniz daha az güler daha çok ağlardınız”
diyor hadiste.
Hırsızlık İslâm’da yoktur Cenâb-ı Peygamber diyor:
“Hırsızlığı en sevgili kızım Fâtıma yapsaydı tereddüd etmeden kolunu keserdim” diyor.
Buna vurun mihengi, Oğlunuz bir kabahat çıkar hemen doktora:
“Aman Doktor Bey bu benim oğlum rapor ver, Hâkim Bey diye”
Bu hadis insanın suratına tekme vurur, yıldızlara atar insanı.
Her fikri insana kan nakleder gibi damla damla verirdi Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem.
ALLAH kulu gibi değildir aziz cemaat!
Her nedâmeti her pişmanlığı ibâdet olarak kaydeder. Yalnız senin boynunun tam büküldüğünü Görsün.
Ettahiyyâtu okuyoruz namazda:
“Bütün vârım ALLAH Muhabbetine fedâ olsun!” diyoruz.
Hani söylediğimizi yaptık mı?
Bir Hadis-i Peygamberî’de:
“Her kim ölürse onun kıyâmeti kopmuştur” diyor.
Kıyâmet gaflet perdesinden, benlikten kurtulmaktan ve ALLAH’ın Kemâl Güneşini muşâhede etmektir, ölmek değildir.
Peygamberlerin vücûdu zâten bir kıyâmettir.
Sırr gözüyle bakarsan âlemin Aslına kavuşmak için çalışmada ve her şey coşmadadır.
ALLAH kendisine isyan edilmesini istemeseydi Şeytanı yaratmazdı.
Rûhu sana ALLAH vermiştir, nefh etmiştir.
Bu Ruh kendisini gönderene hiçbir zaman saldırmaz oğlum.
Sana ALLAH Rûhunu veriyor.
Sen o Ruhla nasıl ALLAH’ı inkâr edersin Rasûlu’nu inkâr edersin. Saldırmaz.
Akıl perdesini delip geçene “mecnun” diyoruz yâni “deli” diyoruz.
O halde idrâkin yanı başında, ondan daha ötelere kadar uzanan “cinnet” diye bir şey vardır.
Oraya geldi mi insan, bütün Şeriat Hükümleri kalkıyor ortadan.
Bedâva oluyor, mülga oluyor.
O halde delilik bir şeydir.
Uğradığın dertlerden mahlûklara şikâyet yasak İslâm Dîni'nde.
“Efendim ben falan şeyi ettim de, Beyefendi işte şöyleydi” yasaktır İslâm Dîninde.
RAHÎMi, merhâmetsize şikâyet etmiş olursun.
Sırr vardır hani, “bu sırdır” deriz. …
Sırr rûhun arınıp temizleyip tecellîye kâbiliyet kesb etmesi hâlidir.
Sırr diye bir şey yoktur. Temizlen çık.
Dağın başına çıktın mı öteki dereyi görürsün.
Bu Vücûd-u İlâhî Esrarı, gülünç mantık çerçevelerinde zabt etmekten âciz olduğumuzu bilmenin adıdır, bunlar bu yolun oyunlarıdır.
“Gâye ne?”
ALLAH’a kavuşmak.
Bu ince noktadır burası anlatılır, anlaşılır gibi de değildir.
Baktığı şeylerin gerisinde bir görünmeze bakan gözler vardır dünyâda.
Bir hadisde diyor ki: “ALLAH kendini zikredenle yan yana oturur” diyor.
HAKK'ı yanında göremezsen o zikir değildir.
ALLAH zikri, insanın her tarafına sirâyet eder.
Gâfillerin zikirlerinde hangi uzvu zikrediyorsa, meşgul ise o uzuv HAKK’ın huzûrundadır.
Niyet ettik değil mi? “Allâhuekber!” durduk Kâbe’ye, durduk Huzûru İlahiye.
Fakat Kafan imam okurken Odun Pazarı’na gitti.
Sen Huzûr-u İlâhîde değilsin oğlum, cesedin Huzûr-u İlâhîde. Anladın mı?
Oturdun bir yerde, kaşındı “burayı sinek yedi” dilin ALLAH’lan berâber vücûdun değil.
Onun için hangi uzuv zikrediyorsa o HAKK’ın huzûrundadır.
ALLAH o uzuvla berâberdir demektir.
“İnsan tek taraflıdır” değildir
Cenâb-ı ALLAH tek taraflıdır.
Milyonlarca şekilde tecellî eder.
Onun için vücûdun ölümle yıkılması ALLAH’ın kurduğu şeyi mahvetmesi değildir, çözülmedir oğlum çözülmedir.
Ölüm insanın Mânevî Benliğini halktan ALLAH’ın kendisine çekmesidir. Çünkü her şey ALLAH’a dönecektir.
Onun için bir çok büyükler vardır biz onlara evliya zümresi deriz değil mi?
Evliyalar, ALLAH’ın gelinleridir oğlum.
Gelinin insan ancak güzel duvağını görür, ancak dış süsünü görür, belki yüzündeki nûru, belki husûsi kokusunu, işte o kadar başka yok.
Onlar, ALLAH’ın reyhanıdırlar diyor, ancak sıddıklar koklayabilirler kokusunu alabilirler.
Bunlar, kendilerini göstermezler.
Çünkü Rubûbiyyet Sırrının ifşâsı küfürdür.
Henüz Madde âleminde başını secdeye koymayanlar bundan bir şey anlamazlar bu lakırdıdan:
“Ne zırzır ediyor bu herif” derler.
Takdir ve Yazı Dünyâya âittir, Âhiret Âlemine âit değildir.
Orada ALLAH’ın Rahmet Sıfatı tecellî ettiğinden Dünyâdaki Takdir ve Kaderi Âhiret Âlemine teşmil edemeyiz.
Bu sırrın gizlenmesi için o hadisler buyrulmuştur yukarda dediğimiz hadisler.
(Devamı sonraki kayıttadır…)[fb_vid id="10153050587859751"]
YORUMLAR