KAYIT 136 … Bu sırrın gizlenmesi için o hadisler buyrulmuştur yukarda dediğimiz hadisler. “Men ferraka feleyse minnâ” bir hadis-i peygamberî...
KAYIT 136
…
Bu sırrın gizlenmesi için o hadisler buyrulmuştur yukarda dediğimiz hadisler.
“Men ferraka feleyse minnâ” bir hadis-i peygamberî.
“Men ferraka feleyse minnâ”.
Evlad ile ananın babayı, zevci ile karıyla kocayı, dost ile dostun arasını bozan kendisini Müslüman addetmesin diyor Cenâb-ı Peygamber.
Gel de dedikodu yap oğlum hadi, aha yap hadi!
Ondan sonra da Rasûlullah seviyorum…
“Men ferraka feleyse minnâ”
“Karıyla kocanın, ebeveynle oğlunun kızının, iki dostun arasını bozan kendisini Müslüman addetmesin” diyor Sallallâhu aleyhi ve sellem.
“Hacı Efendi böyleydi, Mehmet Efendi böyleydi”
Telsiz-telgraf gibi birbirimizi lakırdı ediyoruz ondan sonrada namaz kılıyoruz.
O dışarıdaki kılmayanlara söylemiyorum onlar bizden daha beter oğlum.
Hârunu Reşid meşhur Abbâsî halîfesi biliyorsunuz.
Abbâsîler Rasûlullah sülâlesinden, hanımı Zübeyde vardı onun biliyorsunuz. Mekke’de SU’yu yaptıran kadın.
Bir gün satranç oynuyorlarmış halîfeyle, halîfe yenmiş Zübeyde’yi, Zübeyde’yi yenmiş.
Demiş ki: “Çırçıplak olacaksın halîfe işte bu, sarayda dolaşacaksın!”
Zübeyde demiş: “Etme Efendi işte ben müslümanım!”
“Vayt!” demiş.
Çırçıplak yaptırmış Zübeyde’yi sarayda dolaştırmış.
Zübeyde gitmiş odasına on gün hasta yatmış.
On günden sonra Hârunu Reşid tekrar Zübeyde’yi çağırıyor, bir oyun daha istiyor ondan.
Bu sefer Zübeyde yeniyor Hârunu Reşidi.
Diyor ki:
“Ne istiyorsun?”
“İneceksin aşağı mutfağa, herif ineceksin aşağı mutfağa!” diyor “Orada en çirkin câriye kim ise milletin içinde onunla yatacaksın” diyor.
“Amann diyor nasıl?” “Aaaah” diyor.
Hârunu Reşid bu işi yapıyor o câriyeden bir çocuğu oluyor Abdullah Me’mun, bir de Zübeyde’den oğlu var Mehmed Emîn.
Ama bunu Zübeyde’yle Hârunu Reşid’den başka bilen yok.
Hârunu Reşid irtihal ediyor Mehmed Emîn halîfe oluyor.
Mehmed Emînlen Abdullah Me’mun kardeşiz biliyorlar Zübeyde’den ötürü.
Üç dört sene Mehmed Emîn Halîfelik yaptıktan sonra,
Bak bu hikâyenin altından ne çıkacak? Hepiniz ağlayacaksınız!
Kardeşini Me’mun katlediyor. Koparıyor kafasını yerine geçiyor.
Zübeyde de ağlıyor tabi kendi oğlu.
Ötekini de onun oğlu biliyor.
Zübeyde yaşlanmıştı o zaman ağlıyor.
Me’mun dönüp yanından geçerken diyor ki:
“Bana beddua mı ediyorsun vâlide diyor ana!” diyor. Zübeyde diyor:
“La Vallah yâ Emîre’l- Mu’minîn hayır diyor beddua etmiyorum. Oğlumun saltanatına ben mâni oldum ben onu katlettirdim” diyor
“Nasıl olur ana?” diyor.
Anlatıyor, anlatıyor: “Sen diyor falancasın, ben satrançta , gâlib geldiğim zaman Hârunu Reşid’e bunu yaptırmasaydım sen doğmayacaktın!” diyor.
İşte bu Me’mun, bu Me’mun İmâm-ı Hanbel’i çağırıyor yanına halîfe olduğu zaman.
Diyor ki:
“Kur'ân mahluk mudur münzil midir?”
Mahluk demek yâni Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem Efendimiz tarafından yazılmıştır o mu söylemiştir bunu yoksa melek vâsıtasıyla inmiş midir?
“Ya Emîre’l- Mu’minîn münzildir” diyor.
“Yok mahlûktur! Yok münzildir.” İmam-ı Hanbel’e müthiş ezâ-cefâ ediyorlar, İmam-ı Hanbel’e .
Ellerini bağlatıyor, kendisine sopayla o kadar vurduruyor ki dişleri kırılıyor İmam-ı Hanbel’in.
“Hayır diyor münzildir!”
Nihâyet o kadar Me’mun kızıyor ki kırbaçla sarayda, milletin içinde mubârek İmam-ı Hanbel’i dövmeye başlıyor.
Bir serafesi var Arapçada serafa don demek, üstü çıplak, elleri bağlı böyle arkaya kırbaç içinde:
“Ya Hanbel nedir bu?” diyorlar.
“Efendim, donu düşeceği zaman:
“Ya RABBi beni bunlara rüsvâ etme! dedim” diyor.
Bunun üzerine Me’mun yaralarını tedâvi ettiriyor İmam-ı Hanbel’in.
Aradan bir müdded daha geçiyor, İmam-ı Hanbel’i bir çuval içinde döve döve öldürüyorlar ve asıyorlar bu mubârek Zât’ı.
Cenâzesine kırk bin kişi gitmiştir İmam-ı Hanbel’in Bağdad’da yatıyor kendisi.
40 bin kişinin içinde 15 bin Yahuda varmış, Yahud varmış.
Hepisi Müslüman oluyor.
“Niye Müslüman oldunuz?”
“Söyleyemeyiz size, bir tecellî oldu” diyorlar.
O devrin evliyâyı kiramlarından Ahmed Hazeî Hazretleri vardır. İmam-ı Hanbel’i rüyâda görüyor.
Kendi kitabında şey eder.
“Yâ Hanbel nasılsın?” diyor.
Çok dikkat edin aziz Müslümanlar: “Nasılsın?” diyor.
“Mağfiret oldum Yâ Hanzeî! Âhiretteyim. Ancak 3 gün elem ve gam içinde kaldım ahrette!”diyor.
“Niçin?” diyor.
“Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem iki defa yanımdan geçti, mübârek yüzünü benden sakladılar!” diyor, böyle ederek. Bu bana büyük gam verdi diyor.
"Üçüncü defâ geldiklerinde yüzüme baktılar Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem yüzüme baktı.” diyor.
Bende dedim: “Yâ Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem “Kur'ân munzildir mahluk değildir”dedim. Beni katlettiler. Bundan dolayı mı bana darıldınız?” dedim.
“Hayır" buyurdular. Ehl-i Beytimden bir kişi seni bîgayrı hakkın katlettirdiğinden senden hâyâ ettim de bakamadım yüzüne!” demiş.
Yâni bakar Rasûlullaha da: “Yâ Rasûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) senin kanından bir kişi beni bîgayrı hakkın katlettirdi diye hatırından geçer diye hâyâ ettim!” demiş.
Rasûlullah buydu!
Bu hâyâ olacak bizde! Oldu mu oğlum!
Minâreyi elinle kaldırırsın. İşte İslâm bu.
Herkesin bütün Kâinâttan aldığı İlm-i Kalbîye göre mevki-i mânevîsi, derecesi asteğmen mi, teğmen mi, yüzbaşı mı, binbaşı mı, yarbay mı, albay mı, paşa mı, orgeneral mı olduğu belli olur.
Bizde dedikodu: “Hav! Hav! Hav!”
At hırsızı… inek hırsızıymış herif, otuz tâne inek çalar satar. Böyle.
Bir ineğin bir tânesini satamamış.
Doğru Konya’da Hazreti Mevlânâ’ya gitmiş
Hazreti Mevlânâ da genç daha.
Gitmiş demiş ki: “Ben hırsızım Hoca Efendi, ineği size getirdim de kesin yiyin” demiş.
Mevlânâ: “Defol burdan demiş buraya haram girmez, çabuk git!” demiş.
Herif öküzünü almış çıkmış.
Doğru Hacı Bektaş’a gelmiş, Hacı Bektaşı Velî Hazretlerine.
O zaman 70 yaşında, Mevlânâ 35...
Demiş ki: “ Efendi Hazretleri, ben inek hırsızıyım, sattım bir çoklarını falan, bu da kaldı sizin tekkeye getirdim bunu kesin!” demiş.
“Hayy hayy oğlum! Teşekkür ederim. Kesin yiyelim!” demiş.
Kesilmiş yenmiş.
“Efendi Hazretleri size bir şey soracağım!” demiş.
“Buyurun!” demiş.
“Ben Konya’da bir Mevlânâ denilen bir molla var ona götürdüm tekkesine” demiş..
“Ben hırsız çaldım bunu diye beni oradan bir kovdu haram şey buraya girmez diye beni oradan bir kovdu. Sen büyük bir insansın sen nasıl aldın?” demiş.
“Oğlum demiş” Mevlana…
Fenâ söylemiyor bakın!
“Mevlânâ demiş Mevlânâ bir şâhindir her leşe konmaz oğlum!" demiş.
Bak büyük adama bak!
Kalkmış Konya’ya gitmiş bu adam.
Mevlânâ’ya çıkmış: “Efendi Hazretleri ben sana bir inek getirdim.”
“Evet” demiş.
“Haramdır diye çalması Kovdun beni” demiş.
“Evet kovdum” demiş. “Yine getirsen yine kovarım!” demiş.
“Ben Hacı Bektaş’ta bir Hacı Bektâşı Velî Hazretleri var ona götürdüm kesti yediler!” demiş.
“Oğlum demiş o büyük bir ummandır ne kadar pislik atarsan at tertemiz olur!” demiş.
Ben şimdi şurda bir şey söyl: “Ooouuooo! Bırak o deyyusu, Bırak o sersemi!” der.
Hangi Müslümanlık oğlum!
Büyüklük bu işte…
Onun için Müslümanlığınızı bilin aziz cemaat!
Hakîki SECDEnin verdiği zevki alın!
İnsan bambaşka bir hâle gelir.
Bu günlük bu bu kadar yeter.
Gelecek haftaya…
Küçük bir duâ edelim, ramazan bu mübârek aylarda kabul eder.
Âmiiiin!
Allahumme salli alâ Muhammedin ve alâ âli Muhammed!
Subhâneke Yâ ‘allâm, taaleyte Yâ Selâm!
Ecirnâ mine’n-nâr ve bi affike Yâ mûcibi’d-dâvet.
Allahumme ente’l-Mennân bedîu-s semâvâti ve’l-ardı zu’l-celâli ve’l-ikrâm.
Yâ Hayyu Yâ Kayyum. Yâ ALLAH celle celâluhu!
Yâ Erhame’r-râhimîn!
Bizi yolumuzdan şaşırtma Yâ İlahî!
Bize sabır ihsan eyle!
Kanaat hasletlerimizi takviye eyle!
A’malimizi kabul eyle!
Hatâlarımızı bağışla!
Rızıklarımızı helâl yoldan nasîb eyle!
Bizlere sıhhat, âfiyet ve dirilik, kuvvet ver. Ya Rrabbi.
Bizi cehennem azâbından koru.
Rahmetini ülkemizden esirgeme!
Memleketimizi her türlü âfattan masun kıl Yâ İlahi!.
Ordumuzu daima Mansûr eyle.
Bize kadar uzanan Rasûlullah‘ın Nûrunu, kalb penceremizi açarak bize göstermeye nasîb-i müyesser eyle Yâ RABBi!
Kabirde sual meleklerinle bize iltifat nasîb eyle Yâ RABBi!
Bizi cehennem azâbından koru Yâ RABBi!
Son nefesimizde ki buyrun: “Eşhedu en lâ ilâhe illallah ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve Rasûluhu” kelimesi ile çene kapamak nasîb eyle Yâ RABBi!
Âhirete Rasûlullah’ın mubârek yüzünü görüp elinden öpmek nasîb-i müyesser eyle Yâ RABBi!
Lillâhi’l-Fâtiha.[fb_vid id="10153050600024751"]
YORUMLAR