KAYIT 138 “Bilmek kuldan bildirmek ALLAH'tan” dedi ağam dedi. “Bu ALLAH'ın kulu, kula en büyük hediyesidir” dedi ve: “En büyük makam...
KAYIT 138
“Bilmek kuldan bildirmek ALLAH'tan” dedi ağam dedi.
“Bu ALLAH'ın kulu, kula en büyük hediyesidir” dedi ve: “En büyük makam da budur” dedi.
“Ben bu sözleri nereden öğrendin" dedim " bu lakırdıları” dedim.
Yine kulağıma: “İsmim deliler arasına karıştıktan sonra!” diye fısıldadı.
ALLAH sırrını kudsasın!..
Bir Hadis-i Rasûlullah'da diyor ki: “İnsan bir örtüdür, içte olanı dışa verir hayr ise, hayr…”
Böyle Velilerin Dünyâ Ehlinden saklanması Âhiret Örtüsü ile olur.
Onlar Âhiret Ehlinden Dünyâ Perdesiyle saklanırlar.
Böylece onları ne dünyâ ehli ne ahretli bilebilir, bilemez.
Onları yalnız ALLAH bilir. Onlar ALLAH’ın süsleridir.
Onları yalnız ALLAH Görür ve Bilir.
Böyle oldu mu bir Hadiste diyor ki: “Her biriniz duânız makbul olur muhakkak. Yalnız aceleci olmamak şartıyla.”
Duâ et geç aceleci olma!.
Burda aceleci tâbirinden şu mânâ çıkar, “acele eden yalnız kendi ihtiyacını düşünüyor”demektir.
Asıl ihtiyacı vereni unutuyor.
Onun bir Kânunu var yâhu!
Sen açsın diye devlet kânununu mu değiştirsin!.
İstedin kuyruğa girdin sıra aldın: “Hadi hadi hadi!”
Bıraksın öteki işleri.. senle meşgul. Hani adâleti nerede kalır?
Onun için istediğiniz bir şeyde acele etmeyin aziz cemaat!
Onlar deftere geçer, silinmez. Zamânı geldiği zaman.
Hadi istediğiniz kadar patlatın diyin ki: “Biz, Ramazan çok hoşumuza gitti, bir ay sonra hükümete yüzbin imzalı istida verelim tekrar Ramazan gelsin!”
“Olmaz!.”
Onun gibi…
Abdulvâhidi Bin Zeyyad isminde bir veliyyullah eski Bağdad’lı ALLAH rahmet eylesin.
Riyâzı’l- Hasen diye bir bir kitabı var bunun.
Orda der ki:
“Beyt-i Mukaddese gitmek istiyorum!” diyor.
“Yola çıktım.” yâni Beyt-i Mukaddes, Kudüs demek.
“Kudüs’e gitmek istiyordum, yola çıktım fakat bir müddet sonra başım mı ağrıdı gözüm mü döndü yolu şaşırdım!” demiş.
“Şöööyle durdum” demiş “bakıyım ne olacak. Aklımı ben mi şaşırdım, demeye kalmadı karşımda bir hanım çıktı diyor bir kadın çıkıyor.
O da bana baktı böyle” diyor..
Dedim: “Hanım diyor sende mi yolunu şaşırdın?” dedim ona diyor.
Bana o: “O’nu bilen nasıl yabancı olur O’nu seven nasıl yolunu şaşırır!” dedi kadıncağız bana diyor dedi.
“ALLAH’ı bilen yolunu nasıl şaşırır, nasıl şeyeder? Sen dedi yolunu mu şaşırdın, şu bastonumun ucunu tut!” demiş kadın.
Bu hikâye değil yalan değil olmuş vaka’ ister kafana sığsın ister sığmasın. İster aklın alsın ister almasın.
Bu hâdise olmuş bu kadar.
“Bastonumu tut” demiş o kadın, Ebu Vâhid Bin Zeyyada.
“Tuttum bastonun ucunu” diyor.
“Sapı kendisinde yere vuran ucunu tuttum” diyor.
“Önümde yürümeye başladı benim, yedi adım kadar ya oldu ya olmadı” diyor. “Kendimi Beyt-i Mukaddes’te gördüm” diyor..
Kudüs’e gelmiş.
“Acaba şaşırdım mı ruyâda mıyım anlayamadım bir türlü” diyor.
“Gözlerimi ovmaya başladım” Ebû Vâhidi Zeyyad.
“Ya bu nedir ne biçim yanlışlık mı oldu?” demeye kalmadı bunu söylemeye kalmadı o kadıncağız demiş ki: “İşte senin yolun işte senin bu yolun zâhidlerin yoludur“ demiş.
“Aha bu şaşırma yolu!
Benim yolum ise âriflerin yoludur” demiş.
“Zâhidler yürür ârifler uçar!” demiş.
“Bana gelince hem yürüyenlerden hem de uçanlardanım” demiş,
“ALLAH!..” dediği gibi kaybolmuş kadın.
“Nasıl olur?”
Buz gibi olur oğlum!.
Aha üç gün dört gün bir yere girelim hepimiz, biraz çalışalım biz de yaparız. Bu gibiler dâima tehlikenin önündedirler.
Onun için onları ALLAH korur.
Beyazıdı Bestâmi demiş ki: “İnsanlar şeytandan kaçarlar, hâlbuki şeytan benden kaçar, aman diler!” demiş.
Sebebi sorulmuş: “Nasıl senden kaçıyor? Peygamberimizin bile şeytandan kaçması, ondan ALLAH’a sığınması için emir vardır” demiş.
“Ya RABBi şeytanın i’vasından sana sığınırım” Âyet-i kerîme.
“Şeytan’dan kendisinin sığınmasını istemek” demek bütün işleri ALLAH’a bırakmak demektir.
Şeytan'ın elinden aman diyerek kaçmayı beyan etmiyor bu.
Şeytan'ın elinden aman diyerek kaçmayı beyan etmiyor bu.
Hâlbuki bir şeyden kaçmak onun sâhibine sığınmak arasında büyük fark olduğunu düşünmekle olur.
“Ben kullarımın, kullarıma senin hükmün geçmez” diyor.
“ALLAH!” dedi mi şeytan gider. ALLAH’a sığın!
İşte âyet-i kerîme o diyor.
“Bana şeytandan sığınırsanız şeytan döner, kaçar.”
Şeytan'dan ALLAH’a sığınmak için ilk şart iş besmele çekebilmek.
Besmele çekebilmek için içindeki Kur'ân teline böyle vurup “tıın!” diye öttürmek demektir.
Ona vurmak için de elin temiz olacak, abdestli olacaksın!.
“Lâ yemessuhû ille'l-mutahherûn”
Temiz olmayanlar şeye (Kur’an) değmezler.
Çünki Kur'ân okumak Rasûlullah doğrudan doğruya İlâhi bir radyo idi biliyorsunuz….
İlâhi sesler onun mubârek kalbine girip ağzından İlâhi Ses sûretinde tecellî ederdi.
O hâlde “Kur’ân okumak şifâdır” dediğimize göre hiç kıpırdamadan duracaksın.
“Cenâb-ı Peygambere gelen vahyi taklid edeceksin” demektir.
O zaman Kur’ân okunursa şifâ olur.
Ama biz: “Eûzu bi’llâhi min eş-şeytâni’r-racîm bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm”
“Pencereyi kapa!” yâni.
“Tâ, Hâ.. Mâ enzelnâ aleyke'l-kur’âne li teşkâ.. İllâ tezkireten li men yahşâ.. Tenzîlen …
He böyle Kur’ân okunmaz oğlum!
Hem okuyo hem “pencereyi ört, sen de aşağı otur sen sonra…”
Olmaz!.
Hazreti Ayşe radıyallâhu anhaya sormuşlar: “Sen Rasûlullah’ın en yakınısın Yâ Ayşe!” demişler.
“ÂRif olan hakîki mü’min olan bir insan kıyâmet günü nasıl hesap verecektir?” demişler.
Hazreti Ayşe radıyallâhu anha vâlidemiz buyurmuş: “ALLAH’a kasem ederim ki onlara hesap vermek yoktur, yalnız azar işitirler” demiş.
Bu secdenin bu kıymeti var oğlum.
Oranın tarafları vardır.
Şöööyle şimdi yalancı inciler yalancı elmaslar var altınlar var kuyumcu baktı mı: “Kaç para bu ağam?”
“30 lira, öteki dükkana git!”
“Bu kaç lira?”
"Bin kağıt, dört yüz lira!”
“Dokuz yüz lira olmaz mı?”
Onlar anlarlar öte yerde de inciler anlaşılır.
İnci anlaşılır ötede, onun için ona hesap yok.
Şimdi bu secdeden bak nerelere kadar gittik.
Demiştik ki dün: “Ben fâtihayı benim ile kulum arasında ikiye böldüm. Yarısı kulumun yarısı Benim, yarısı Benim ve yarısı kulumundur.”
“Peki, nedir? yarısında ne diyor?”
“İyyâke na’budu ve iyyâke nesta’in. ihdina's-sırâta'l-mustakîm. sırâtellezîne en’amte aleyhim. gayrı’l-mağdûbi…”
“Şöyle yap Yâ RABBi şöyle yap!”
Âyet-i kerîme olduğuna nazaran âyet-i kerîme geri çevrilmez kulun istediği hak, muhakkak verilecektir, demek.
Burada “Benim kulum” diyor değil mi?
“Benim kulum” diyor.
Demekle kendi zâtına izâfe kılmış ve bu izâfetle ona büyük bir şeref bahşetmiştir kula.
“Kulum” demek, ALLAH sana “kul” diyor daha ne istiyorsun?
ALLAH her hâlde her hâl ve lahzada kullarıyla berâberdir.
Mahlûkata yapılan iyilikler bizzat kendisine yapılmış gibi hoşnut olur cenâb-ı ALLAH.
Halka yapılan iyilik ALLAH’a yapılmış olur.
ALLAH’ın iyiliğe ihtiyacı yoktur.
O hâlde “sana senden yakın olduğu için bulunduğu köşke (beden) hurmet et!” demek istiyor.
O hâlde bu köşke haram sokamazsın.
“El-hamdu lillâhi RABBi’l-âlemîn”
Bütün hamd ve senâ âlemlerin RABBi olan ALLAH’a mahsustur demektir. Namazda şöyle “el-hamdu lillâhi RABBi’l-âlemin” dedi mi “Bak bak bak kulum bana hamdetti!” der cenâb-ı ALLAH.
“Er-rahmâni'r-rahim” dersin.
“Kulum beni umûmî ve husûsi merhâmetimle andı beni senâ etti” der.
ALLAH söyler bunu.
“Mâliki yevmiddin”
Hesap ve cezâ gününün sâhibi Hâkimi olan ALLAH: “Kulum beni tazim etti beni ululadı beni büyüttü”
Aziz cemaat buraya kadar hep kulun ALLAH’ı medh u senâsı ile geçer elhamd biliyorsunuz.
Bundan sonra Âyetler hep kula aittir, bize aittir. Nedir o?
“İyyake na'budu ve iyyake nestain.”
“İlahi biz yalınız Sana ibâdet ederiz.” değil mi?
“Ve yalınız Senden yardım dileriz” demektir.
“İyyâke na'budu ve iyyâke nesta'in.”
“Bu iş benim ile kulum arasındadır. İbâdet Bana yardım kuluma âittir. Kulumun istediği muhakkak verilecektir.”
ALLAH sözü bu.
“Bizi doğru yola kılavuzla nimetine eren ve gazâbına uğramayan azıp sapmayanların dosdoğru yoluna kavuştur Yâ RABBi.” demek.
"İyyâke na'budu ve iyyâke nesta'in ihdina's-sırâta'l-mustakim. Sırât ellezîne en'amte aleyhim gayrı'l-mağdûbi aleyhim vele'd-dallîn. Âmin.”
Bu, bu dilek kula âittir.
Ve ALLAH diyor ona “istediği verilecektir."
Onun için bir Kudsî Hadiste cenâb-ı ALLAH hakîki kullarının içindeki toplanan güzel altınları içinde pislik var mı yok mu diye arasıra ateşten geçirir.
Yâni hani evde eski evâni vardır şunlar bunlar ayda bir defâ onu vimle silersiniz değil mi?
Kiri gitsin diye temizlenir, sarıları silerler vimle bilmem neyle hah onun gibi insanda olan bu güzel hasleti cenâb-ı ALLAH bazan vimler.
Vimlen siler kavurnan siler o nedir o?
O humma! ateş ateş! hani ateşi çıkar insanın derece korsun kırka çıkar. Humma.
İşte bu humma için bir hadisi kudsî var.
Diyor ki: “Humma benim ateşimdir. onu kıyamet gününde çekeceği ateşten bedel olmak üzere mü’min kuluma dünyâda musallat ederim!” Onun için aziz cemaat hummadan ölen şehid olur. Humma..
“El-mevtu’l-hummayu'l-batın, şehîdun”
(Devamı sonraki kayıttadır…)[fb_vid id="10153226240304751"]
YORUMLAR