ABDa.(ar.'abd).Esk. 1. Kul. *2. Köle: "Aslı pâke lûtl edersen abd olur." (Halim Efendi XIX.yy.) 3.Kimi erkek adları nı...
ABDa.(ar.'abd).Esk. 1. Kul. *2. Köle: "Aslı pâke lûtl edersen abd olur." (Halim Efendi XIX.yy.) 3.Kimi erkek adları
nın oluşumunda Tanrı'nın sıfatlarıyla birlikte yer alır: Abdûlcelil, Abdurrahman vb. *4.Abd-i âciz,konuşma ve yazı dilinde saygı ve alçakgönüllülük belirtir: Abd-i âcizleri. Abd-i âciziniz vb.
* isl.huk. Abdi atik, özgürlüğüne kavuşmuş köle. (Bk. ansikl. böl.) || Abdi dâl. kaçma kastı olmadan yolunu kaybederek sahibinin evine dönemeyen köle.|| Abdi mahcur, evlenme ve borçlar hukukuyla ayni haklara ait tasarrufları yapmaktan menedilmiş olan köle. (Böyle bir kölenin yapacağı nikâh, alım, satım, ödünç ve rehin, sahibi tarafından onaylanmadıkça geçersizdir.)|(Aöd/ me'sûr, düşmana esir düşmüş köle. ||Abdi me'zûn, ticaret yapmasına açıkça ya da dolaylı izin verilen köle. (Böyle bir köle ticaret hukukunun kapsamına giren tüm işlemleri yapmaya yetkilidir. Az miktarda hediye verebilir ve kendine ikramda bulunana ikramda bulunabilir. Ancak ödünç veremez, bağışta bulunamaz ve kefil olamaz. Efendisinin onayı olmadan evlenemez. Köleye izin verilmesi ve bunun hukuksal sonuçları İslam hukukunda ayrı bir bölüm oluşturur.) [-* KİTAB üL-ME'ZUN ]
*ANSİKL. Müslümanlık da.musevilik gibi, kölelik kurumunu kabul ederek yasal saymıştır. Araplarda erkek kölelere abd denildiği gibi memluk da denirdi. Hz. Muhammet'in arap kabileleriyle yaptığı savaşlarda tutsak edilen erkek, kadın ve çocuklar fidyei necat(kurtarmalık) verilmezse köle durumuna düşerlerdi. İslam hukukunda, köleler sahiplerinin malı sayılırlar. Hiçbir hakka sahip değillerdir, satılabilir, alınabilir, hibe edilebilirler. Kazançları da sahiplerinindir. Bir erkek köle, iki kadın köleyle (maliki mezhebinde dört) ni- kâhlanabilir. Ancak, bunlardan doğacak çocuklar da sahiplerinin kölesi olurlar. Bir köleyi yalnız sahibi azat edebilir. Sahibi, bir köleye "ben öldükten sonra özgürsün†derse, artık bu sözünden dönemez. Azat edilmiş bir köleyi öldüren kişinin yükümlendiği diyet (kan parası), kölenin eski sahibine ya da mirasçılarına ödenir. Özgür kılınmış bir köle öldüğünde, mirası eski sahibine, o da ölmüşse mirasçılarına kalır.
Türkçe - Türkçe sözlük abd anlamı
Türkçe anlamı:
abd; (arapça) kadın ismi - köle, hizmetçi, itaat edici. kul. sonuna allah'ın isimleri getirilince bazı isimler meydana gelir. abdullah, abdurrahim, abdulmelik gibi.
Osmanlıca - Türkçe sözlük abd anlamı
Türkçe anlamı:
abd; kul, köle, allah'ın kulu. mahluk, insan. hizmetçi. (hür'ün zıddı). abd kelimesi allah'ın bazı isimleriyle birleştirilerek erkek isimleri meydana getirilir. abdullah (allah'ın kulu). abdulbâki (ebedi olan allah'ın kulu) gibi. bu isimleri taşıyan insanlar buna lâyık olmaya çalışmalıdırlar.
ABD
En yaygın anlamı "kul"dur. Di-' timizde kullanılmakta olan "âbid" (ibadet eden), "ma'bud" (ibadet ediÂlen), ubudiyet" (kulluk) kelimeleri de aynı köktendir. Bu kelime, Allah'ın adlaından herhangi biriyle birleşerek birçok insana isim olmuştur: AbdulÂlah, Abdülaziz, Abdüllatif, Abdülme-cid... gibi. Hepsi "Allah'ın kulu" deÂmektir. Bütün ilahi dinlerde insan, Allah Teâlâ karşısında abd (kul) duÂrumundadır. Peygamberler de bu kulÂluğa dahildir.
İnsanın yaratılış sebebi, Allah'ın varlığım bilmesi ve O'na ibadet (kulÂluk) etmesidir. Cinler de bu anlayışın kapsamındadır. Bu konuya açıklık getiren birçok Kur'an ayeti vardır. "Cinleri ve insanları ancak bana kulÂluk etmeleri için yarattım" (Kur'an-ı Kerim, 51/56) anlamındaki ayet bunÂlara bir örnektir.
Abd kelimesi köle yerine de kul-lanılmıştır. "Abdü'l-Ömer" "Ömer'Âin kölesi" demektir.
Osmanlı toplumunda hatta seyrek de olsa günümüzde bir alçakgönüllüÂlük ifadesi olarak "abd-i âciz" şekÂlinde de kullanılmış ve kullanılÂmaktadır.
nın oluşumunda Tanrı'nın sıfatlarıyla birlikte yer alır: Abdûlcelil, Abdurrahman vb. *4.Abd-i âciz,konuşma ve yazı dilinde saygı ve alçakgönüllülük belirtir: Abd-i âcizleri. Abd-i âciziniz vb.
* isl.huk. Abdi atik, özgürlüğüne kavuşmuş köle. (Bk. ansikl. böl.) || Abdi dâl. kaçma kastı olmadan yolunu kaybederek sahibinin evine dönemeyen köle.|| Abdi mahcur, evlenme ve borçlar hukukuyla ayni haklara ait tasarrufları yapmaktan menedilmiş olan köle. (Böyle bir kölenin yapacağı nikâh, alım, satım, ödünç ve rehin, sahibi tarafından onaylanmadıkça geçersizdir.)|(Aöd/ me'sûr, düşmana esir düşmüş köle. ||Abdi me'zûn, ticaret yapmasına açıkça ya da dolaylı izin verilen köle. (Böyle bir köle ticaret hukukunun kapsamına giren tüm işlemleri yapmaya yetkilidir. Az miktarda hediye verebilir ve kendine ikramda bulunana ikramda bulunabilir. Ancak ödünç veremez, bağışta bulunamaz ve kefil olamaz. Efendisinin onayı olmadan evlenemez. Köleye izin verilmesi ve bunun hukuksal sonuçları İslam hukukunda ayrı bir bölüm oluşturur.) [-* KİTAB üL-ME'ZUN ]
*ANSİKL. Müslümanlık da.musevilik gibi, kölelik kurumunu kabul ederek yasal saymıştır. Araplarda erkek kölelere abd denildiği gibi memluk da denirdi. Hz. Muhammet'in arap kabileleriyle yaptığı savaşlarda tutsak edilen erkek, kadın ve çocuklar fidyei necat(kurtarmalık) verilmezse köle durumuna düşerlerdi. İslam hukukunda, köleler sahiplerinin malı sayılırlar. Hiçbir hakka sahip değillerdir, satılabilir, alınabilir, hibe edilebilirler. Kazançları da sahiplerinindir. Bir erkek köle, iki kadın köleyle (maliki mezhebinde dört) ni- kâhlanabilir. Ancak, bunlardan doğacak çocuklar da sahiplerinin kölesi olurlar. Bir köleyi yalnız sahibi azat edebilir. Sahibi, bir köleye "ben öldükten sonra özgürsün†derse, artık bu sözünden dönemez. Azat edilmiş bir köleyi öldüren kişinin yükümlendiği diyet (kan parası), kölenin eski sahibine ya da mirasçılarına ödenir. Özgür kılınmış bir köle öldüğünde, mirası eski sahibine, o da ölmüşse mirasçılarına kalır.
Türkçe - Türkçe sözlük abd anlamı
Türkçe anlamı:abd; (arapça) kadın ismi - köle, hizmetçi, itaat edici. kul. sonuna allah'ın isimleri getirilince bazı isimler meydana gelir. abdullah, abdurrahim, abdulmelik gibi.
Osmanlıca - Türkçe sözlük abd anlamı
Türkçe anlamı:abd; kul, köle, allah'ın kulu. mahluk, insan. hizmetçi. (hür'ün zıddı). abd kelimesi allah'ın bazı isimleriyle birleştirilerek erkek isimleri meydana getirilir. abdullah (allah'ın kulu). abdulbâki (ebedi olan allah'ın kulu) gibi. bu isimleri taşıyan insanlar buna lâyık olmaya çalışmalıdırlar.
ABD
En yaygın anlamı "kul"dur. Di-' timizde kullanılmakta olan "âbid" (ibadet eden), "ma'bud" (ibadet ediÂlen), ubudiyet" (kulluk) kelimeleri de aynı köktendir. Bu kelime, Allah'ın adlaından herhangi biriyle birleşerek birçok insana isim olmuştur: AbdulÂlah, Abdülaziz, Abdüllatif, Abdülme-cid... gibi. Hepsi "Allah'ın kulu" deÂmektir. Bütün ilahi dinlerde insan, Allah Teâlâ karşısında abd (kul) duÂrumundadır. Peygamberler de bu kulÂluğa dahildir.
İnsanın yaratılış sebebi, Allah'ın varlığım bilmesi ve O'na ibadet (kulÂluk) etmesidir. Cinler de bu anlayışın kapsamındadır. Bu konuya açıklık getiren birçok Kur'an ayeti vardır. "Cinleri ve insanları ancak bana kulÂluk etmeleri için yarattım" (Kur'an-ı Kerim, 51/56) anlamındaki ayet bunÂlara bir örnektir.
Abd kelimesi köle yerine de kul-lanılmıştır. "Abdü'l-Ömer" "Ömer'Âin kölesi" demektir.
Osmanlı toplumunda hatta seyrek de olsa günümüzde bir alçakgönüllüÂlük ifadesi olarak "abd-i âciz" şekÂlinde de kullanılmış ve kullanılÂmaktadır.
Sebep: Moderaör Eklemesi
Abd
Sözlükte "kul" demek olan "abd" kavramı Kur'ân'da; "kul" ve "kullar" şeklinde yalın olarak veya "kullarım", "kullarımız" ve "Allah'ın kulları" şeklinde Allah'a izâfet ile genel olarak bütün insanları ifade etmek için; bazen de "mü'min kullar", "ihlaslı kullar", "muttakî kullar", "bilgin kullar", "sâlih kullar" ve "şükreden kullar" şeklinde sıfat ve övgü ifadesi olarak kullanılmıştır. Çoğulu¸ "abîd" ve "ibâd"dır (Bakara, 2/23, 178; İsrâ, 17/3; Meryem, 19/63; Enbiya, 21/26; Neml, 27/15,19; Fâtır, 35/28, 31; Sâd, 38/83; Zümer, 39/53; İnsan, 76/6) (İ.K.)
Sözlükte "kul" demek olan "abd" kavramı Kur'ân'da; "kul" ve "kullar" şeklinde yalın olarak veya "kullarım", "kullarımız" ve "Allah'ın kulları" şeklinde Allah'a izâfet ile genel olarak bütün insanları ifade etmek için; bazen de "mü'min kullar", "ihlaslı kullar", "muttakî kullar", "bilgin kullar", "sâlih kullar" ve "şükreden kullar" şeklinde sıfat ve övgü ifadesi olarak kullanılmıştır. Çoğulu¸ "abîd" ve "ibâd"dır (Bakara, 2/23, 178; İsrâ, 17/3; Meryem, 19/63; Enbiya, 21/26; Neml, 27/15,19; Fâtır, 35/28, 31; Sâd, 38/83; Zümer, 39/53; İnsan, 76/6) (İ.K.)
YORUMLAR