Ant İsim ant, -dı 1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin. 2. Kendi ke...
Ant
İsim
ant, -dı
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme, ahit:
Andım var, bu işi yapacağım.
ant
İngilizce; to give word to swear, promise
Bir işi ne olursa olsun yapmak için kendi kendine söz verme.
ant içme
Özel isim
Ant
Köken: Türkçe
Cinsiyet: Erkek
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme
İsim
ant, -dı
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme, ahit:
Andım var, bu işi yapacağım.
ant
İngilizce; to give word to swear, promise
Bir işi ne olursa olsun yapmak için kendi kendine söz verme.
ant içme
Özel isim
Ant
Köken: Türkçe
Cinsiyet: Erkek
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.
2. Kendi kendine söz verme
TDK
Sebep: yazı boyutu
Ant-Man / Scott Lang
Alien Ant Farm
Ant (Daceton armigerum)
ANT ya da AND a.
Büyük Larousse
—1. Kutsal sayılan bir şey üzerine, kutsal sayılan bir varlığı tanık göstererek verilen söz; edilen yemin: Antlarla, yeminlerle bir kimseyi kandırmak. Andını bozmak.
—2. Bir şey yapmaya, bir şey üzerine, bir şey huzurunda ant içmek, görevinin gereklerini yerine getireceğine, kutsal sayılan bir şey üzerine, kutsal sayılan bir varlığı tanık göstererek, törenle söz vermek, yemin etmek: Doktorlar ant içerek görevlerine başladılar. Namusum ve şerefim üzerine * ant içerim ki... Tanrı'mn huzurunda ant o- içmek || Ant olsun, bir niyetin kesinliğini J vurgulamak için söylenir: Ant olsun bu işin ~~ sonuna kadar gideceğim. || (Bir kimseye) ant vermek, ona bir şeyi yapması ya da yapmaması için yemin ettirmek: Ant ver, ona el sürmeyeceksin.
—Din — yemin.
—Folk.Anf kabı, e ski Türkler'de kan kardeşi olmak isteyenlerin kanlarını içine akıttıkları kap. || Ant töreni, eski Türkler'de kan kardeşi olmak isteyenler için düzenlenen tören. (Bk. ansikl. böl.) || Antlı adaş, KAN' KARDEŞİ'nin eşanlamlısı.
—Huk. Ant içme, belirli kamu görevlerine atanan ya da seçilen kişilerin, anayasa ya da yasalarda gösterilen biçim ve içeriklere uygun olarak, görevin amaç ve gereklerine uyacakları konusunda kutsal sayılan değerler üstüne, tanıklar önünde söz vermeleri. (Örneğin TBMM üyeleri görevlerine başlarken, Anayasa'nın 81. maddesinde belirtilen şekilde ant içerler.) —Rom, tar. Bir dilek karşılığında tanrılara yöneltilen vaat. (Tanrılar, dileği uygun görürlerse, andın yerine getirilmesi gerekirdi. imparatorluk döneminde, belli zamanlarda düzenli olarak tekrarlanan antlar, tanrıların imparator üzerindeki koruyucu etkisini sürdürmeye yarardı (beş, on, yirmi yıllık dilekler [vota quinquennalia, de- cennalia, vicennalja, vb.]).
—ANSİKL. Folk. Ant, çok eski çağlardan beri Türkler arasında yaygın bir gelenektir. Eski Türkler, Göktanrı, doğa varlıkları ya da kutsal saydıkları kişi ve şeyler adına ant içerlerdi. Kırgız, kıpçak ve birçok türk boyunda demir, kutsal sayıldığından bıçak, kılıç, demirci körüğü üzerine içilen ant çok önemliydi. Çoban sopası üzerinden atlayarak da ant içilirdi. Bunlar aynı zamanda koruyucu ruhu simgeleyen fetişler olduğundan, andı bozanın başına bir felaket geleceğine inanılırdı. En değerli antlardan biri de kan üzerine içilendi. Al- tay, salcak boylarında eski bir fetiş olan ayı üzerine ant içilirdi. Müslümanlığın yayılmasıyla Kuran, ekmek üzerine ant içmek önem kazandı. Sevilen, değer verilen kişiler üzerine ant içme, günümüzde de yaygın bir uygulamadır.
*Eski Türkler'de kan kardeşliği çok önemliydi ve kişilere gerçek kardeşlerin hak ve görevlerini yüklerdi. Kan kardeşi olmak isteyenler boyun huzurunda kollarını çizerek kantarını ant kâbı'na akıtır, kımız, süt ve şarapla karıştırarak içerlerdi. Daha sonra at, kılıç ve kız kardeşlerini değiştirir, böylece antlı adaş ya da moğol dönemindeki adıyla anda olurlardı. Bu tören, ettikleri kardeşlik yemininin kanıtı sayılırdı.
Büyük Larousse
—2. Bir şey yapmaya, bir şey üzerine, bir şey huzurunda ant içmek, görevinin gereklerini yerine getireceğine, kutsal sayılan bir şey üzerine, kutsal sayılan bir varlığı tanık göstererek, törenle söz vermek, yemin etmek: Doktorlar ant içerek görevlerine başladılar. Namusum ve şerefim üzerine * ant içerim ki... Tanrı'mn huzurunda ant o- içmek || Ant olsun, bir niyetin kesinliğini J vurgulamak için söylenir: Ant olsun bu işin ~~ sonuna kadar gideceğim. || (Bir kimseye) ant vermek, ona bir şeyi yapması ya da yapmaması için yemin ettirmek: Ant ver, ona el sürmeyeceksin.
—Din — yemin.
—Folk.Anf kabı, e ski Türkler'de kan kardeşi olmak isteyenlerin kanlarını içine akıttıkları kap. || Ant töreni, eski Türkler'de kan kardeşi olmak isteyenler için düzenlenen tören. (Bk. ansikl. böl.) || Antlı adaş, KAN' KARDEŞİ'nin eşanlamlısı.
—Huk. Ant içme, belirli kamu görevlerine atanan ya da seçilen kişilerin, anayasa ya da yasalarda gösterilen biçim ve içeriklere uygun olarak, görevin amaç ve gereklerine uyacakları konusunda kutsal sayılan değerler üstüne, tanıklar önünde söz vermeleri. (Örneğin TBMM üyeleri görevlerine başlarken, Anayasa'nın 81. maddesinde belirtilen şekilde ant içerler.) —Rom, tar. Bir dilek karşılığında tanrılara yöneltilen vaat. (Tanrılar, dileği uygun görürlerse, andın yerine getirilmesi gerekirdi. imparatorluk döneminde, belli zamanlarda düzenli olarak tekrarlanan antlar, tanrıların imparator üzerindeki koruyucu etkisini sürdürmeye yarardı (beş, on, yirmi yıllık dilekler [vota quinquennalia, de- cennalia, vicennalja, vb.]).
—ANSİKL. Folk. Ant, çok eski çağlardan beri Türkler arasında yaygın bir gelenektir. Eski Türkler, Göktanrı, doğa varlıkları ya da kutsal saydıkları kişi ve şeyler adına ant içerlerdi. Kırgız, kıpçak ve birçok türk boyunda demir, kutsal sayıldığından bıçak, kılıç, demirci körüğü üzerine içilen ant çok önemliydi. Çoban sopası üzerinden atlayarak da ant içilirdi. Bunlar aynı zamanda koruyucu ruhu simgeleyen fetişler olduğundan, andı bozanın başına bir felaket geleceğine inanılırdı. En değerli antlardan biri de kan üzerine içilendi. Al- tay, salcak boylarında eski bir fetiş olan ayı üzerine ant içilirdi. Müslümanlığın yayılmasıyla Kuran, ekmek üzerine ant içmek önem kazandı. Sevilen, değer verilen kişiler üzerine ant içme, günümüzde de yaygın bir uygulamadır.
*Eski Türkler'de kan kardeşliği çok önemliydi ve kişilere gerçek kardeşlerin hak ve görevlerini yüklerdi. Kan kardeşi olmak isteyenler boyun huzurunda kollarını çizerek kantarını ant kâbı'na akıtır, kımız, süt ve şarapla karıştırarak içerlerdi. Daha sonra at, kılıç ve kız kardeşlerini değiştirir, böylece antlı adaş ya da moğol dönemindeki adıyla anda olurlardı. Bu tören, ettikleri kardeşlik yemininin kanıtı sayılırdı.
YORUMLAR