Eşyükselti Eğrisi Eşyükselti eğrileri Eşyükselti eğrisi, Münhani veya İzohips olarak da bilinir, bir haritada aynı yükseklikteki...
Eşyükselti Eğrisi
Eşyükselti eğrileri
Eşyükselti eğrisi, Münhani veya İzohips olarak da bilinir, bir haritada aynı yükseklikteki noktaları birleştiren eğri.
Eşyükselti eğrilerinin amacı, üç boyutlu yeryüzü şekillerini, iki boyutlu harita üzerinde temsil edebilmektir. Haritayı okuyan, bu eğrilere bakarak yeryüzündeki tepeleri, vadileri, ovaları, sırtları vs. gözünde canlandırabilir. Eşyükselti eğrilerinin okunması haritadaki diğer işaretlere kıyasla zordur ve eğitim gerektirir.
Eşyükselti eğrilerinin bulunduğu harita türüne "topografik harita" denir.
Eşyükselti eğrilerinin bazı özellikleri:
Eşyükselti eğrileri
Eşyükselti eğrisi, Münhani veya İzohips olarak da bilinir, bir haritada aynı yükseklikteki noktaları birleştiren eğri.
Eşyükselti eğrilerinin amacı, üç boyutlu yeryüzü şekillerini, iki boyutlu harita üzerinde temsil edebilmektir. Haritayı okuyan, bu eğrilere bakarak yeryüzündeki tepeleri, vadileri, ovaları, sırtları vs. gözünde canlandırabilir. Eşyükselti eğrilerinin okunması haritadaki diğer işaretlere kıyasla zordur ve eğitim gerektirir.
Eşyükselti eğrilerinin bulunduğu harita türüne "topografik harita" denir.
Eşyükselti eğrilerinin bazı özellikleri:
- Asla çatallanmazlar.
- Kesişmezler (istisna: 90 derece eğimli bir uçurum).
- İki eşyükselti eğrisi arasındaki yükseklik sabittir.
- Eşyükselti eğrilerinin sık olması eğimin fazla olduğunu, seyrek olması eğimin az olduğunu gösterir.
- Eşyükselti eğrileri arasındaki yükselti farkına 'Eküdistans aralığı' denir.
İzohips (eş yükselti) eğrisi nedir?
Arz Eğrisi
İzohips haritasına yol çizimi nasıl yapılır?
İzohips (Eş Yükselti Eğrisi) Nedir
Yeryüzünde deniz seviyesine göre aynı yükseltiye sahip olan noktaların birleştirilmesi ile elde edilen kapalı eğrilerle gösterilir. Bu eğrilere izohips (Eşyükselti) eğrileri denir. En sık kullanılan yöntemdir. Eğrilerin sık ya da seyrek olması yüzey şekilleri hakkında bilgi verir. Deniz seviyesine göre aynı derinlikteki noktaların birleştirilmesi ile oluşturulan eğrilere ise "izobat" (eş derinlik) denir. Kıyı çizgisi, izohips ile izobatların kesişme noktalarıdır. İzohips yöntemi haritalarda yer şekillerini gösterme yöntemlerinden en yaygın olanıdır. Bu yöntemle çizilmiş haritaların kullanımını kolaylaştırmak için belirli yükseltiler farklı renklerle gösterilir.
İzohipslerin Özellikleri
1. Tepe (Doruk, Zirve): İzohips haritalarında iç içe geçmiş eğriler şeklinde gösterilir. En içte bulunan eğri en yüksek yeri gösterir. Burada bir nokta (.) bulunur. Bu da en yüksek noktanın bulunduğu yeri gösterir.
2. Vadi: İzohipslerin en dar izohips istikametine doğru “V†şeklinde girinti yaptıkları yerlerdir.
3. Boyun: İki tepe arasında kalan en alçak kesimlerdir. İzohips haritalarında birbirini kuşatmayan komşu izohipsler arasında kalan yerlerdir.
4. Sırt: İki yamacın birleştiği yüksek kesimlerdir.İzohips haritalarında eğriler, yükseltinin arttığı yöne doğru ağzı açık “V†şeklinde uzanırlar. Sırtlar su bölümü çizgilerini oluştururlar.
5. Yamaç: Sırtların her iki tarafında kalan kısımlardır.
6. Çanak: Çevresine göre alçakta kalan çukur sahalardır. Çanağın başladığı yerden bittiği yere kadar ok işretleri ile gösterilir. Kabarık eğrilerde her eğri daha yüksek olan eğrileri kuşatırken, çukur yerlerde durum bunun tam tersinedir; her eğri daha alçak yerleri kuşatır.
7. Delta: Akarsuların denizi doldurmaları sonucunda oluşan ovalardır. Haritalarda kıyı çizgisi denize doğru üçgen şeklinde uzanan çıkıntıyla gösterilir.
8. Kıyı Çizgisi: Denizle karanın birleştiği kesimlerdir. Kıyı çizgisi daima 0 m olarak kabul edilir.
9. Haliç: Gelgit akıntıları nedeniyle akarsu ağızlarının genişlemesi sonucunda oluşan koylardır. Kıyı çizgisi akarsu ağzında karanın içerisine doğru girmiştir.
10. Plato: Akarsular tarafından derince parçalanmış yüksek düzlüklerdir. Plato düzlüklerinde izohips sayısı azalır. Akarsu çevresinde izohipslerin sıklaştığı görülür.
11. Falez (Yalıyar): Dik yamaçlı kıyılardır. Haritalarda falez, birkaç izohips eğrisi, kıyı çizgisi üzerinde üst üste çakışmaktadır.
Fiziki Haritalardan Yararlanma
a. Profil Çıkarma: Haritada profili istenen doğrultunun geçtiği yerlerin özellikleri göz önünde bulundurularak çıkarılabilir. Bunun için doğrultunun;
b. Yükselti Farkı: İzohips aralığıyla, iki izohips arasındaki yükselti farkı çarpılarak bulunur.
c. Sıcaklık Farkı Bulma: sıcaklık değerleri her 100 m'de 0.5°C değişir. Yükselti arttıkçasıcaklık azalırken, yükselti azaldıkça sıcaklık artmaktadır.
d. Eğim Hesaplama: Bir yüzeyin yatay bir düzleme yapmış olduğu açıya eğim denir. Başka bir ifade ile iki nokta arasındaki yükselti farkının yatay uzunluğa oranıdır.
A - B arasındaki uzaklık 1 / 600.000 ölçekli haritada 4 cm gösterilmiştir. Aralarındaki yükselti farkı 1200 m. olduğuna göre, A ile B arasındaki eğim binde (%o) kaçtır?
Çözüm
A B arasındaki gerçek uzaklık; 4 * 6 = 24 km olduğuna göre,
Eğim = Yükseklik Farkı (m) / Yatay Uzaklık (m) * 1000
Eğim = 1200 / 24.000 * 1000
Eğim = %o 50'dir.
UYARI: Eğim yüzde (%) olarak hesaplanırken 100 ile, binde (%o) olarak hesaplanırken 1000 ile çarpılır.
Örnek 2
Ölçeği 1:25.000 olan bir haritada, iki nokta arasındaki uzaklık, 10 cm'dir. Buna göre iki nokta arasındaki uzaklık, yüzde kaçtır?
Çözüm
İki nokta arasındaki (gerçek) uzaklık (l):
GU = HU x Ölç.Pd => GU = 10 x 25.000
GU(l) = 250.000 cm = 2500 metre.
h = 250 metre, l = 2500 metre ise; E = ( 250 / 2500 ) x 100 = %10
Yeryüzünde deniz seviyesine göre aynı yükseltiye sahip olan noktaların birleştirilmesi ile elde edilen kapalı eğrilerle gösterilir. Bu eğrilere izohips (Eşyükselti) eğrileri denir. En sık kullanılan yöntemdir. Eğrilerin sık ya da seyrek olması yüzey şekilleri hakkında bilgi verir. Deniz seviyesine göre aynı derinlikteki noktaların birleştirilmesi ile oluşturulan eğrilere ise "izobat" (eş derinlik) denir. Kıyı çizgisi, izohips ile izobatların kesişme noktalarıdır. İzohips yöntemi haritalarda yer şekillerini gösterme yöntemlerinden en yaygın olanıdır. Bu yöntemle çizilmiş haritaların kullanımını kolaylaştırmak için belirli yükseltiler farklı renklerle gösterilir.
İzohipslerin Özellikleri
- İç içe kapalı eğrilerdir.
- Yeryüzü şekillerini yükseltilerini ve biçimlerini canlandırırlar.
- En geniş izohips eğrisi en alçak yeri, en dar izohips eğrisi en yüksek yeri gösterir.
- 0 metre eğrisi deniz kıyısından geçer. Kara ile denizin birleştiği deniz kıyısını düz bir çizgi halinde takip eder. Buna kıyı çizgisi adı verilir.
- İki izohips eğrisi arasındaki yükselti farkına eküidistans (izohips aralığı) denir.
- Yükseltinin arttığı yöne doğru "U " harfi oluşmuş ise buna sırt denir.
- İzohipsler eşit yükselti aralıklarıyla çizilirler. Birbirini takip eden iki izohips eğrisi arasındaki yükselti farkı (equidistans) haritanın tamamında aynıdır. (NOT: İzohipsler arasındaki yükselti farkını haritanın ölçeği belirler. Büyük ölçekli haritalarda yükselti farkı küçük iken, küçük ölçekli haritalarda fark büyüktür.)
- Bir eğri üzerinde bulunan bütün noktaların yükseltileri aynıdır. (Başka bir deyişle; aynı izohips üzerinde bulunan bütün noktaların yükseltileri birbirine eşittir.)
- Her izohips eğrisi kendisinden daha yüksek izohips eğrisini çevreler.
- İzohips eğrileri dağ doruklarında nokta halini alırlar.
- İzohipsler birbirini kesmezler.
- Birbirini kuşatmayan komşu iki izohips aynı yükselti değerlerine sahiptir.
- Akarsuyun her iki yanındaki eğrilerin yükseltisi aynıdır.
- Eş yükselti eğrilerinin sık geçtiği yerlerde eğim fazla, seyrek geçtiği yerlerde eğim azdır.
- İzohips eğrilerinin sık geçtiği yerlerde; a) Eğim fazladır. b) Akarsuların akış hızları fazladır. c) Akarsuların aşındırma gücü fazladır. d) Akarsuların aşındırması derine doğrudur. e) Kıta sahanlığı dardır. f) Dağa tırmanma zordur. g) Zirveyle etek arasındaki mesafe azdır.
- İzohips eğrilerinin seyrek geçtiği yerlerde; a) Eğim azdır. b) Akarsuların akış hızları azdır. c) Akarsuların aşındırma gücü azdır. d) Akarsuların aşındırması yana doğrudur. e) Kıta sahanlığı geniştir. f) Dağa tırmanma kolaydır. g) Zirveyle etek arasındaki mesafe fazladır.
- İzohips eğrileri dağ doruklarında nokta halini alır. Buralar zirve olarak tanımlanır.
- İzohipsler yeryüzü şekillerinin kuşbakışı görünümünü belirler.
- En geniş izohips halkası en alçak yeri, en dar izohips halkası ise en yüksek yeri gösterir.
- Her izohips eğrisi kendisinden daha yüksek bir izohipsi çevreler. Ancak çukur yerlerde bunun tersi geçerlidir.
- İzohipslerin sık geçtiği deniz kıyılarında kıta sahanlığı (şelfi) dar, seyrek geçtiği kıyılarda kıta sahanlığı geniştir. Başka bir ifade ile, alçak kıyılarda deniz sığ, yüksek kıyılarda deniz derindir.
- Çukurluklar, derinlik istikametinde ok işareti konularak gösterilir. (Krater, polye, obruk gibi)
1. Tepe (Doruk, Zirve): İzohips haritalarında iç içe geçmiş eğriler şeklinde gösterilir. En içte bulunan eğri en yüksek yeri gösterir. Burada bir nokta (.) bulunur. Bu da en yüksek noktanın bulunduğu yeri gösterir.
3. Boyun: İki tepe arasında kalan en alçak kesimlerdir. İzohips haritalarında birbirini kuşatmayan komşu izohipsler arasında kalan yerlerdir.
4. Sırt: İki yamacın birleştiği yüksek kesimlerdir.İzohips haritalarında eğriler, yükseltinin arttığı yöne doğru ağzı açık “V†şeklinde uzanırlar. Sırtlar su bölümü çizgilerini oluştururlar.
5. Yamaç: Sırtların her iki tarafında kalan kısımlardır.
6. Çanak: Çevresine göre alçakta kalan çukur sahalardır. Çanağın başladığı yerden bittiği yere kadar ok işretleri ile gösterilir. Kabarık eğrilerde her eğri daha yüksek olan eğrileri kuşatırken, çukur yerlerde durum bunun tam tersinedir; her eğri daha alçak yerleri kuşatır.
8. Kıyı Çizgisi: Denizle karanın birleştiği kesimlerdir. Kıyı çizgisi daima 0 m olarak kabul edilir.
9. Haliç: Gelgit akıntıları nedeniyle akarsu ağızlarının genişlemesi sonucunda oluşan koylardır. Kıyı çizgisi akarsu ağzında karanın içerisine doğru girmiştir.
10. Plato: Akarsular tarafından derince parçalanmış yüksek düzlüklerdir. Plato düzlüklerinde izohips sayısı azalır. Akarsu çevresinde izohipslerin sıklaştığı görülür.
11. Falez (Yalıyar): Dik yamaçlı kıyılardır. Haritalarda falez, birkaç izohips eğrisi, kıyı çizgisi üzerinde üst üste çakışmaktadır.
Fiziki Haritalardan Yararlanma
a. Profil Çıkarma: Haritada profili istenen doğrultunun geçtiği yerlerin özellikleri göz önünde bulundurularak çıkarılabilir. Bunun için doğrultunun;
- Başladığı, geçtiği ve bittiği yükseltiye,
- Geçtiği tepe sayısına,
- Geçtiği yerlerin eğimine bakılarak bulunabilir.
b. Yükselti Farkı: İzohips aralığıyla, iki izohips arasındaki yükselti farkı çarpılarak bulunur.
c. Sıcaklık Farkı Bulma: sıcaklık değerleri her 100 m'de 0.5°C değişir. Yükselti arttıkçasıcaklık azalırken, yükselti azaldıkça sıcaklık artmaktadır.
d. Eğim Hesaplama: Bir yüzeyin yatay bir düzleme yapmış olduğu açıya eğim denir. Başka bir ifade ile iki nokta arasındaki yükselti farkının yatay uzunluğa oranıdır.
Eğim: Topoğrafya yüzeyinin yatay düzlemle yaptığı açıya eğim denir. Eğim, Eğim = Yükseklik (m) * 100 / Yatay Uzaklık formülü ile hesaplanır.
Örnek 1A - B arasındaki uzaklık 1 / 600.000 ölçekli haritada 4 cm gösterilmiştir. Aralarındaki yükselti farkı 1200 m. olduğuna göre, A ile B arasındaki eğim binde (%o) kaçtır?
Çözüm
A B arasındaki gerçek uzaklık; 4 * 6 = 24 km olduğuna göre,
Eğim = Yükseklik Farkı (m) / Yatay Uzaklık (m) * 1000
Eğim = 1200 / 24.000 * 1000
Eğim = %o 50'dir.
UYARI: Eğim yüzde (%) olarak hesaplanırken 100 ile, binde (%o) olarak hesaplanırken 1000 ile çarpılır.
Örnek 2
Ölçeği 1:25.000 olan bir haritada, iki nokta arasındaki uzaklık, 10 cm'dir. Buna göre iki nokta arasındaki uzaklık, yüzde kaçtır?
Çözüm
İki nokta arasındaki (gerçek) uzaklık (l):
GU = HU x Ölç.Pd => GU = 10 x 25.000
GU(l) = 250.000 cm = 2500 metre.
h = 250 metre, l = 2500 metre ise; E = ( 250 / 2500 ) x 100 = %10
İzohipslerin Özellikleri
- İzohipsler genellikle iç içe çizilen kapalı eğrilerdir. Aynı eşyükselti eğrisi üzerinde bulunan bütün noktaların yükselti değerleri aynıdır.
- İzohipsler birbirlerini kesmezler. Ancak eğimin çok dik (90° ye yakın) olduğu yerlerde çakışacak kadar yakın geçerler. (Falez, yar, çağlayan)
- Deniz seviyesini gösteren kıyı çizgisi O m. yükselti değerine sahiptir. Çizilebilecek bütün izohips haritalarında kıyı çizgisinin değeri hep aynıdır, değişmez.
- . + sembolleri bir izohips haritasında ya bir dağın en yüksek yerini veya bir çukurluğun en derin yerini gösterir.
- İzohips sayısı arttıkça, yükselti değeri artar
- Izohips eğrilerin sıklaştığı yerlerde eğim artar, seyrekleştiği yerlerde ise eğim azalır. Egimin fazla olduğu yerlerde yol kısadır.
- Akarsuların enerji potansiyelleri, akış hızları, aşındırma gücü fazladır.
- Kıyı derinliği fazladır,
- Kıta sahanlığı dardır. - İzohips eğrileri akarsuları kaynağın yönünde çıkıntı yaparak keserler. Bu durum akarsuyun akış yönünü bulmayı kolaylaştınr.
- Bir izohips haritasında kullanılan izohipsin aralık değeri haritanın her yerinde aynıdır, değişmez.
- Çevrelerine göre çukurda kalan yerler (>lt;) sembolü ile gösterilir.
- Karşılıklı değerlerin eşit olduğu izohips aralığına "BOYUN" veya "GEÇİT" denir
- Bir izohips eğrisi üzerinde yer alan bütün noktaların yükselti değerleri aynı iken, iki izohips arasında kalan noktaların yükselti değerleri, bir üst ve bir alt izohips değerleri arasındadır.
- Birbirlerini çevirmeyen komşu iki izohipsin yükselti değerleri aynıdır.
- Izohipslerin karalar üzerinde birbirine teğet geçmesi o yerde eğimin 90° olduğunu gösterir. Karalar üzerindeki böyle yerlere "Yar" veya "Uçurum" denir.
- Bir akarsuyun iki tarafındaki izohipslerin yükselti değerleri aynıdır.
- Vadilerin bulunduğu yerlerde izohipsler "V" şeklini alırlar. Vadilerin bulunduğu yerlerde izohipsler tarafına doğru girinti yaparlar.
- Akarsuyun denize döküldüğü yerde kıyı çizgisinin denize doğru çıkıntı yapması delta oluşumunu gösterir.
İzohips (eş yükselti) eğrisi nedir?
Arz Eğrisi
İzohips haritasına yol çizimi nasıl yapılır?
Kaynak:msxlabs.org
YORUMLAR