Gövde Nedir?

GÖVDE Gösterim: 55 Boyut: 18.6 KB" style="max-width:100%;margin: 2px;"/> 1. Bir şeyin ana kısmı: Kemanın gövdesi. ...

GÖVDE

Gösterim: 55
Boyut: 18.6 KB" style="max-width:100%;margin: 2px;"/>

1. Bir şeyin ana kısmı: Kemanın gövdesi. Geminin gövdesi.

2. BEDEN'in eşanlamlısı.

3. Bir ağacın köklerinden, iri dallarının başlangıcına dek uzanan kısmı.

4. Kesilmiş hayvanın sakatatı çıkarıldıktan sonrasında geri kalan kısmı.

5. Beden gösterisi, belli bir görüş ve amaçla birleşenlerin güçlerini göstermek ereğiyle büyük bir topluluk halinde yaptıkları gosteri: Partilerin beden gösterisi. ll Bir şeyi gövdeye indirmek, onu büyük bir iştahla yiyecek.


—Al. tak. Bir çivinin başı ile ucu içinde kalan kısmı. ll Tornavida gövdesi, bir tornavidanın, vida başına girecek ucu (yassı, yıldız vb.) taşıyan silindirsel kısmı.


—Antropol. Beden göstergesi, oturan bir insanoğlunun boyunun, aynı insanoğlunun ayaktaki boyuna bölümünün 100 ile çarpımı sonucu elde edilmiş oran. (Beden göstergesi, insan topluluklarını sınıflandırmaya yarar. Hakkaten de bu gösterge topluluklara gore büyük değişimler gösterir: mesela, cenup sahra topluluklarında gösterge düşük, eskimotorda yüksektir. Bu gösterge, bugün işlemsel sayılmayan baş göstergesine gore çok daha anlamlıdır.)


—Balıkç. Bir trol ağı torbasının alt kesimi.


—Bot. üstün yapılı bitkilerde ve yosunlarda yaprakları ve var ise dalları taşıyan ana eksen. (Beden çoğu zaman yerin üstünde ve dik olur, fakat şekil ve yapı bakımından büyük bir çeşitlilik gösterir.) [Bk. ansikl. böl.)


—Denize. Bir geminin gövdesi, bir geminin su altında kalan şişkin kısmı.


—Dilbil. Hint-Avrupa dilbiliminde, kökten ve beden ünlüsünden oluşan temel şekil. (Beden, ad çekimine [ad gövdesi] ya da eylem çekimine [fiil gövdesi] temel oluşturan biçimdir).


—Dülg. Bir kirişin, profilli ya da bileşik bir putrelin dolu ya da kafes biçiminde düşey kısmı. (Beden, tablaları, kanatları ya da başlıkları birleştirir.)


—Dy. Dingil gövdesi, monte edilmiş bir dingilde, tekerleklerin kamalandığı ana parça. (Kovanları oluşturan perdahlı ve döner iki bölüm ihtiva eder.) (AKSDİNGİL de denir.)


—Bir dingilde (ya da jantta) sıcakta ya da presle tekerlek gövdesinin (ya da bandajın) kamalandığı silindirsel bölüm.

• 
  Tampon gövdesi, bir tamponda uç traversine bağlanan ve içinde tampon diskinin devingen parçasının ötelemesine olanak veren bölüm.
• 
  Tekerlek gövdesi, bir tekerlekte janta takılan bandaj haricinde, göbek, metal çubuklar ve janttan oluşan tüm.

—Bir vagon ya da lokomotif tekerleğinin, disk biçiminde metal bir kütleden ya da göbeğe bağlanan metal çubuklardan oluşan temel kısmı.


—Elektrotekn. Bir elektrik makinesinin etkin öğelerine destek görevi icra eden ve çatkıyı oluşturan parça ya da parçalar kümesi. ll Bir elektrik aygıtında, olağan durumda gerilim altında olmayan, sadece bir arıza halinde gerilim taşıyabilen iletken bölüm.

• 
  Gövdeye bağlama, bir iletkeni bir makinenin çatkısına ya da çoğu zaman toprak görevi oynayan metal bir kütleye bağlama.
• 
  Manyetik beden, bir makinede ya da bir elektromanyetik aygıtta, indükleme akılarını yönlendiren ferromanyetik parçaların tümü.

—Esk. sil. Okun temrenle yelek arasındaki ahşap ana kısmı. ll Hayvan zırh takımında, parçalı alın zırhının tepelik ve yan kanatlar haricinde kalan kısmı.


—Havc. Bir tayyare ya da planörde kanatları kuyruk takımına bağlayan ve yolcu ya da yük taşıyan mekik biçimindeki bölüm. ll Motor gövdesi, hava katmanına en iyi dalışı sağlayacak biçimsel yapı vermek için bir motoru çevreleyen kaportadan ve bu motordan oluşmuş tüm.


—Hidr. Silindir gövdesi, pompa gövdesinin, içinde pistonun devindiği kısmı.


—Isıt, havld. ve Isıbil. Silindirsel beden, büyük su sığalı bir kazanın en büyük bölümünü oluşturan silindirsel yatay bölme.


—Karş. anat. Bedenin baş ile kuyruk içinde kalan kısmı. (Omurgasızlarda gövdenin tanımı büyük farklılıklar gösterir. Buna karşılık omurgalılarda gövdenin temel özelliği genel solom boşluğudur [kuyrukta bulunmaz). Balıklarda ve amfibyumların larvalarında gövde hemen baştan sonra gelirse de erişkin amfibyumlarda ve amriiyonlularda solom boşluğu bulunmayan bir ara bölgeyle [boyun] baştan ayrılır. Dörtayaklıların gövdesi de iki bölüme ayrılır: önde bulunan göğüs kısmı akciğerleri ve yüreği kapsar; arkadaki karın bölümündeyse diğer içorgan- lar vardır; memelilerde bedenin orta sınırını diyafram, kuşlarda ve timsahlarda “yalancı diyafram†oluşturur.)


—Kilitç. Kilit kasasının dibini oluşturan, oldukça kalınca sac levha. (Mekanizmanın çeşitli parçalarını taşır ve karşılığı oluşturmak suretiyle kıvrılmıştır.) ll Silindir gövdesi, silindirli kilidin çoğunlukla pirinçten meydana getirilen kasası.


—Mak. san. Saçtan yapılmış bir aygıtın (basınçlı depo, kule, değiştirici), bir vananın, bir pompanın vb.'nin ana kısmı. ll Bir makinenin, la ya da dökümle elde edilmiş ve öteki öğelere destek görevi icra eden çatkısı. ll Pompa gövdesi, bir pompada, pistonun devindiği içi boş silindir.


—Marangl. Rende gövdesi, bir parçayı elle işlemek için bir tığ yerleştirilen ve sıkıca tutturulan sert ağaçtan kundak. (Rende, lamba rendesi, düz taban vb. gövdeli aletlerdir. Beden için ince dokulu sert ağaçlar gerekir: üvez ağacı, gürgen, meşe; kimi vakit kayın da kullanılır; sadece o zaman aşınmaya elverişli alt yüz ya da taban sert ağaçla kaplanır.)


—Metalürj. Bazı metalürji fırınlarında (yüksekfırın, kupol fırını) tüyerler ile ağız içinde yer edinen ve erime bölgesini içeren ana bölüm.


—Meteorol. Bulut gövdesi, bir bulut sisteminin ılıman alçak basınçların ayırtedi- ci hususi durumunu oluşturan merkez kısmı.


—Mim. Minarelerde, pabuçla şerefe arasındaki ana bölüm.


—Mim. ve Süslem. sant. Sütun gövdesi, sütun ya da sütuncuğun, taban ve başlık içinde kalan kısmı. (Sütun gövdesi tek bir bloktan oluşabileceği benzer biçimde [tektaş] ufak öğelerin bir araya getirilmesiyle de [örgülü ya da kasnaktı] yapılabilir. Dik ya da helis biçiminde [burma sütun), düz ya da yivli olabilir. Sütuncuk biçimindeki tüm nesnelerin de birer gövdesi bulunur.) [Bk. ansikl. böl.)


—Müz. - TEKNE, ll Çeşitli davulların, üstüne deri gerilen, boru, silindir, koni ya da kâse biçimindeki ana parçası.


—Nalbantl. Mıh gövdesi, mıhın, boyunla uç içinde kalan uzunca kısmı.


—Ormanc. Ağacın yerden tepeye kadar olan kısmı. (Bk. ansikl. böl. Bot.)

• 
  Beden uru, özsuyun dolaşım kusurundan (yara, böcek sokması) dolayı bazı ağaçların (dişbudak, karaağaç, ceviz, akçaağaç..,) beden ve dallarında oluşan ur. (Bu çıkıntıların üstünden dallanıp budaklanmış birçok kısa dal çıkar. Urun çevresinden geçen odun lifleri, bu ağaçlardan meydana getirilen kaplama levhalarına garip bir görünüm verir ki, ince marangozlukta aranan bir özelliktir.)
• 
  Dalsız beden, ağaçlarda yerle ilk büyük dal arasındaki kısım.

—Petr. san. Basınçlı bir deponun, ısı değiştirici bir aygıtın (değiştirici, tekrardan kaynatıcı, soğutucu, kondansör vb.) ya da herhangi bir kazan aygıtının çoğu zaman silindir biçimindeki dış kısmı.


—Polim. Aşılı bir eşpolimerin ana zinciri,


—Saatç. Temel işlevi bir vakit aygıtını ya da başka bir aygıtı oluşturan sistemleri birleştirmek ya da yönlendirmek olan parça grubu. (Beden bir şasiden, bir ya da birçok baskıdan, tek parça bir çatkıdan ve bir kapaktan oluşabilir.)


—Sil. Bir tabanca namlusunda, mekanizmanın vidalandığı bölüm.ll Zırhlı vasıta gövdesi, bir zırhlı aracın, motor, mekanizma ve mürettebat bölgesini içeren kısmı. (Bk. ansikl. böl.)


—Uz. havc. itici gövdesi, barutlu bir iticiyi saran kılıf.

Kaynak: Büyük Larousse

BAKINIZ

• 
  Ek, kök, beden, yapım ve çekim ekleri ile ilgili soru-cevap örnekleri verir misiniz?


• 
  Nebat Anatomisi - Beden

beden; hayvanlarda baş, ayak ve kuyruktan; ağaçlarda kök ve dallardan geri kalan bölüm; köklere yapım eklerinin getirilmesiyle ortaya çıkan türev. bir varlığın, bir şeyin ana, aslolan kısmı; insanoğlunun baş, kollar ve bacaklar haricinde kalan kısmı, gövde, vücut. (kasaplıkta) kesilmiş hayvanın, sakatatları alındıktan sonraki durumu.

Beden

çinde yapım eki bulunan sözcüklere “gövde†denir.

Kök durumundaki sözcükler yapım eki aldığında “gövde†durumuna geçer.

Beden durumundaki sözcüklere “türemiş sözcük†de denir.


çağ → uygar → çağdaşlık

kök beden beden

çağ - daş çağ - daş - lık

kök + y.e. kök + y.e. + y.e.


Çekim eklerini alan kök durumundaki sözcükler, “gövde†değildir. Bu sözcükler yapısına gore “basitâ€tir.


kuş kuşlar kuş - lar

kök beden değil kök + ç.e.

rahat sözcük rahat sözcük rahat sözcük

beden değil, türemiş sözcük değil


oku- okudum oku - du - m

kök beden değil kök + ç.e. + ç.e.

rahat sözcük rahat sözcük rahat sözcük

beden değil, türemiş sözcük değil


Beden durumundaki sözcükler “ad†ya da “fiil†olabilir.


kitaplık (ad gövdesi) konuk (ad gövdesi)

ad ad


kana- (eylem gövdesi) söndür- (eylem gövdesi)

eylem eylem

beden ingilizcesi


1. body, the main part of anything.

2. body, trunk, torso, bulk (of a person).

3. body, trunk (of animals, trees).

4. dressed carcass (of an animal).

5. gram. theme, stem.

6. fuselage (of an airplane).

-ye atmak/indirmek /ý/ to gulp down, gobble down (food).

- gösterisi public demonstration, mass meeting (to show strength).

- heykeli sculpture torso

GÖVDE


—ANSİKL. Bot. Beden çoğu zaman dik olarak yer üstünde bulunan, hiç olmazsa genç kısımları yeşil olan ve yapraklan taşıyan, özsuyu ileten, gerekirse yedek gıdaları depo eden bir organdır; kimi bitkilerde yer altında ya da su içinde olur. Ana kökün uzantısı olan ana beden bir geçiş bölgesiyle (kök boynu) kökten ayrılır ve kendisinden doğan dalları taşır.


Beden daima yaprakları taşır. Yaprağın gövdeye bitiştiği yer çoğu zaman şişkin olur ve buraya düğüm denir; iki düğüm arasındaki beden parçasına da düğümarası adı verilir. Yapraklar çoğu zaman gövdeye gore eğik durur. üst tarafta yaprağın dibindeki dar açıda, ilerde dal ya da sürgün verecek olan bir koltuk tomurcuğu bulunur. Gövdenin ucuna doğru düğüm araları gittikçe kısalaşır ve çok sıkışık olan yapraklar en uçta tepe tomurcuğunu oluşturur. Gövdesinin uzaması bu tomurcuğun ortasından adım atar (uçtan gelişme) ve uzayan bölümde yeni yapraklar doğar. Genç düğümaraları, düğümlerin tersine, çok uzar; buna aradan gelişme denir.


Gövdenin ilk ya da temel yapısı (bulunduğumuz iklimde çoğu zaman minimum bir yaşındaki) genç kısmında görülen yapıdır. Bu yapıda şu kısımlar göze çarpar: gözenekleriyle beraber üstderi; klorofilli kabuk ya da kabuk parankiması; kimi bitkilerde (birçenekliler) bulunmayan içderi; çevre- teker, özodunu ve odun soymuk borulardan oluşan merkez silindir. Fakat bu sonuncular kökte birbirinden ayrı ve almaşık dizili oldukları halde, gövdede ve yapraklarda sırt sırta yer alır ve ikişer ikişer odun-soymuk demetlerini oluştururlar.


ikiçenekli çokyıllık bitkilerde bir yıldan yaşlı kısımlarda ek olarak bazı ikincil oluşumlar ortaya çıkar: mantar; felloderm; ikincil soymuk; ikincil odun; bunlar kökte de aynıdır. Bu iki organ (kök ve beden) yaşlandıkça daha çok birbirine benzer.


Bir ağaçta, ikincil odunda, artık özsu iletimine yaramayan eski ve sert bir orta kısım (özodunu) ile ham besisuyunu ileten yeni ve yumuşak bir çevresel kısım (diriodun) bulunur, ilkbahar odunu ile yaz odunu da birbirinden ayrıdır; birincisinde damarlar ikincininkınden daha geniş ve dolayısıyla daha açık renklidir. Yaz ve ilkbahar halkaları sayılarak ağacın yaşı belirlenebilir.

Çokyıllık birçenekli bitkilerin gövdesine kongövde denir (palmiyeler); bunlarda ikincil odun olmadığı benzer biçimde dallanma da enderdir.

Gelişme doğrultusu türe özgü, iç etmenlerce belirlenmekle beraber dış etmenlerden de mühim seviyede etkilenir: ışık (ışığayönelim). rutubet (suyayönelim) ve yerçekimi (yereyönelim). üstün yapılı bitkilerde gövdenin dış görünüşü çok çeşitlidir: en sık görülen dik gövdelerin yanı sıra yatay gövdeler (yer üstünde stolon [çilek), yer altında köksap [süsen]) bulunmuş olduğu benzer biçimde, kimisi sarmaşıcı (hedera), kimisi sarılgan (sağa sarılgan [şerbetçiotu, hanımeli] ya da sola sarılgan [sarmaşık, fasulye]) tırmanıcı gövdeler de vardır. Bu gövdeler uzunluklarına oranla çok incedirler. Gövdeler şişkin de olabilir ve o vakit yedek gıda depo etmeye yarar: köksap (süsen), yumru (patates), soğan (lale). Beden kimi bitkilerde çok ufalmıştır; bu benzer biçimde bitkilere (menekşe, çuhaçiçeği, çilek), yerinde olmamakla beraber "sapsız†denir; bunların en aşırı biçimi gövdenin bir tabla halini almış olduğu soğandır. Kimi gövdelerin bilhassa kurak bölge bitkilerinde (sütleğen, kaktüs, denizüzümü) özgül bir biçimi vardır. Kimi gövdeler yaprağa benzer yamyassı bir şekil alabilir; bunlara "kladot" denir (rus- cus ya da ışığan); kimi gövdelerse dikene (akdiken) ya da sülükdala dönüşür (asma).


Ek olarak tüm yeraltı gövdelerinin dalları genellikli yer üstünde dik ve yapraklı gövdeler halindedir ve tüm beden çeşitleri yan kökler çıkarabilirler; bundan başka çiçek tomurcukları ve çiçek sapları daima gövdede bulunur, köklerde asla bulunmaz.


—Havc. Tekmotorlu uçaklarda beden, motor ve pilot kabini taşır, ek olarak gövdeye kanatlar, iniş ve kuyruk ekibi bağlıdır. Çok motorlu uçaklarda ise çoğu zaman motorlar beden içine yerleştirilmez, daha çok kanatların üst ya da altındaki motor kapor falarında yer alır. Bir beden uçağın pilot kabiniyle beraber yolcu mahallini ve yük bölmelerini ihtiva eder. Bombardıman uçaklarında beden altında, bir ya da birçok bomba deposu bulunur.


Bir beden çoğu zaman mekik biçimini veren kaburga çiftlerinden ve çeşitli kaburga çiftlerini birbirine bağlayan kirişlerden oluşur. Perçinle yerleştirilen metal kaplama uçağın genel direncim artırır. Hafifçe uçaklarda kaburga çiftleri ve kirişler ağaçtandır; kaplamada ise gövdenin değişik kısımlarında değişik araç-gereç kullanılır; mesela kontrplaktan ya da geçirimsiz bezden yararlanılabilir. Modern uçaklarda kiriş ve kaplama yerine, hem-uçağın kullanılabilir iç hacmini artıran, hem ağırlığını azaltan tekparça gövdeler kullanma eğilimi ağır basmaktadır. Deniz uçaklarında gövdenin alt kısmı karina olarak kullanılır.


—Mim. ve Süslem. sant. Sütun gövdesi, sütunun taban ve başlıkla bağlantılar oluşturan olmazsa olmaz bir öğesidir, ister tek parça, ister örgülü olsun, bir sütun gövdesi kendisine yüklenen anlatıma gore yükselişinde, profilinde, süslemesinde büyük değişimler gösterir Mısır'da palmiye biçiminde silindirsel gövdeler, tabanda yoğunlaşan ve demet biçimi verilmiş saz tutamları (papirüs biçiminde olan tür) yapılmış oldu. Yunan sütun gövdesi, dor düzeninde bodur, ion-korinthos düzeninde ince, taban ve başlık kesiminde daralan bölümler içinde narinleştirilmiştir. Düz, yivli ya da şamdan biçimli klasik sütun gövdesi canlı bir taşıyıcıdır; sınır durumda, atlant ya da karyatide dönüşebilir. Sütun gövdesinin kasnaklara bölünmesi, halka, bilezik benzer biçimde metal öğelerin, kabartma ya da küplerin de eklenmesini gerektirir Ortaçağ' da sütunlar duvar ve ayaklara bağlanarak, burma sütuncuklar kendi aralarında sarmaşık benzer biçimde düğümlenerek, sütun gövdesinin dinamik bir taşıyıcı olması önlenmiştir. Barok mimarlık da, helis biçiminde yivlerle oyulmuş hellenistik sütun gövdesini bozarak burma sütunu yaratmıştır.


—Sil. Beden çelik döküm ya da çelik dövme yöntemiyle yapılır ve zırhlı bir vasıta ya da silahın şasisini oluşturur, ilk tanklarda beden, haddelenmiş çelikten levhalar perçinlenerek sağlamlaştırılmış bir otomobil şasisine benziyordu. Gittikçe güçlenen tanksavar silahlarının darbelerine dayanmak için sertlik verme, su üstünde ve altında ilerlemek için sızdırmazlık sağlama, termonükleer rüzgâr ve ışınıma direnç gösterme zorunlulukları, gövdenin çelik ya da hafifçe alüminyum alaşımlarından yapılmasına yol açtı. Bu yapı tek parça halinde dökümle elde edilmiş olduğu benzer biçimde la birleştirme yoluna da gidildi; bu yöntemlerle meydana getirilen gövdeye su verilerek ihtiyaç duyulan sağlamlık kazandırıldı. Bu yapıların tabanı, mayınlara danayabilmesi için çoğu zaman kalınca tutuldu ve gergilerle pekiştirildi. Thyssen-Hanschel UR-416 alman zırhlı bulgu aracı sökülebilir orijinal Mercedes-Benz Unımog traktörlerinin gövdesini kullanır; gövdeyi ayırmak için dört civatayı sökmek ve bir elektrik fişim çıkarmak yeterlidir.

Kaynak: Büyük Larousse

beden

isim

1 . Bir şeyin aslolan kısmı.

2 . Kesilmiş hayvanın, sakatatı alındıktan sonraki durumu.

3 . nebat bilimi Ağaç ve bitkilerin dallarının haricinde kalan ana kısmı:

"Ağaç gövdelerini yonttular, günlerce uğraştılar, bir kağnı yaptılar."- A. H. Müftüoğlu.

4 . anatomi İnsan vücudunda baş, kol ve bacaklar haricinde kalan bölüm.

5 . anatomi Hayvanlarda baş, ayak ve kuyruktan geri kalan bölüm.

6 . dil bilgisi Ad ve eylem köklerinden yapım ekleriyle türetilmiş kelime:

"Evli (ev-li), inanç (inan-ç), sevdirmek (sev-dir-mek)."- .

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

• gövdeye atmak (ya da indirmek)

Birleşik Sözler

• beden gösterisi
• kongövde
• sarılgan beden
• tekgövde
• ad gövdesi
• eylem gövdesi
• isim gövdesi

GOVDELENMEK

gçz. f.

1. Beden Oluşmak.

2. Gövdesi gelişmek, kalınlaşmak, irileşmek.

GÖVDELİ

sıf.

1. Gövdesi olan ya da gövdesi belirtilen bir özellikte olan.

2. iri yapılı, dev gibi.

GÖVDESEL

sıf. Gövdeye ilişkin, gövdeyle ilgili; bedensel.

—Çağ. sant. Gövdesel sanal, sanatçının araç-gereç olarak kendi bedenini kullandığı sanat akımı. (Bk ansıkl. böl.)


—ANSİKL Çağ. sant. Gövdesel sanat (ABD'deki adıyla body an), bedenin sergilenecek bir nesne olarak değil de, gözlem öznesi olarak alınmasına dayanır. Bu sanatla gövde, eylemler ya da performanslar vesilesiyle insanoğlunun fizyolojik, duyumsal ve zihinsel gizilgücünü ortaya çıkarmak için kullanılır; yalnızca bir "fizyolojik yapı†olarak değil, bununla beraber bir "toplumsal yapı†olarak görülür. Fotoğraf ve video da yapıta katılır, onu tamamlar, onun bir uzantısı olur. Gövdesel sanatın öncüleri M. Duchamp, Y. Klein ve R Manzonı olmakla beraber, 1969-70'ten başlayarak onu aslolan geliştirenler amerikalı V. Acconci, D. Oppenheim, Terry Fox, Lucas Samaras, Bruce Nauman, Chris Burden, Dan Graham, fransız Gina Pane, avusturyalı Rudolf Schvvarzkogler, Hermann Nitsch, Otto Muehl, Günter Brus ve Arnulf Rainer, alman Klaus Rinke oldu. Bunlara kılık değişiklik yapma (travestisman) yanlısı İngiliz Gilbert ve George ile isviçreli Urs Lüthi ve Luciano Castelli'yi de ekleyebiliriz.

GÖVDESİZ

sıf.

1. Gövdesi olmayan.

2. Çelimsiz, zayıf.

Kaynak: Büyük Larousse

Bitkilerde Beden
Beden, bitkilerde, yaprak ve çiçekleri taşıyan, bu yapılar ile kökler arasındaki bağlantıyı elde eden ana eksen. Beden su, gıda ve minerallerin iletilmesinde rol oynar; gıda depolayabilir; klorofil içerdiğinde ise fotosentez yaparak kendi besinini üretebilir.

Bitkilerin gövdesi, en uç bölümlerindeki bir gelişme bölgesi vesilesiyle tepeden büyür Bu bölge, hücre bölünmesi yöntemiyle yeni hücreler oluşturarak gövdenin uzamasını elde eden mikroskopik boyutlardaki uç sürgendokuyu ihtiva eder. Yaprakların bağlandığı ya da dalların çıkmış olduğu yere düğüm, iki düğüm içinde kalan beden kısmına de düğümlerarası denir.


Gövdenin özellikleri bitkinin yaşam süresiyle yakından ilintilidir. Ağaç ve çalı benzer biçimde uzun ömürlü bitkilerin gövdesi giderek sertleştiği halde, kısa ömürlü otsu bitkilerin gövdesi çoğu zaman zayıftır. Genel olarak bitkilerin beden yapısı, dıştan içe doğru üstderi, kabuk ve orta silindirden oluşur. İkiçenekli bitkilerin ve açıktohumluların orta silindirinde iletimdoku (soymuk ve odundoku) demetleri büyütkendokunun çevresinde tertipli bir halde sıralanmıştır; bu bitkilerde ikincil, doğrusu enine gelişme, görülür. İletimdoku demetlerinin gövdede dağınık halde bulunmuş olduğu birçenekli bitkilerde ise büyütkendoku bulunmadığı için çoğu zaman ikincil büyümeye rastlanmaz.


Bir ağacın gövdesinden enine bir kesit alındığında odun ve kabuk bölümleri kolaylıkla ayırt edilebilir; kabuk, odundan daha koyu renklidir. Odunun dış bölümünü açık renkli diriodun katmanı, iç bölümünü ise koyu renkli bölgelerle farklılaşan özodun katmanı oluşturur. Bilhassa ılıman iklim ağaçlarında gövdenin en mühim özelliği, odun bölümlerinde senelik halka ya da gelişme halkası isminde olan iç içe girmiş halkaların bulunmasıdır; ağaçların yaşı bu senelik halkaları sayarak saptanabilir.

DEVAMI

• 
  Ek, kök, beden, yapım ve çekim ekleri ile ilgili soru-cevap örnekleri verir misiniz?


• 
  Nebat Anatomisi - Beden