IRGAMAK gçz. f. Esk. Sallamak, ırgalamak. * ırganmak edilg. f. Irgamak eylemine mevzu olmak. * ırgatmak ettirg. f. Irgamak eylemin...
IRGAMAK gçz. f. Esk. Sallamak, ırgalamak.
* ırganmak edilg. f. Irgamak eylemine mevzu olmak.
* ırgatmak ettirg. f. Irgamak eylemini yaptırmak.
* ırganmak edilg. f. Irgamak eylemine mevzu olmak.
* ırgatmak ettirg. f. Irgamak eylemini yaptırmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR