Kedi Tırmalaması Hastalığı Bu maddedeki yazılar yalnızca bilgi verme amaçlıdır. Yazılanlar, doktor uyarısı ya da uzman önerisi değ...
Kedi Tırmalaması Hastalığı
Bu maddedeki yazılar yalnızca bilgi verme amaçlıdır. Yazılanlar, doktor uyarısı ya da uzman önerisi değildir.
Tanım ve Klinik Belirtiler:
Kedi ile temas sonrası genellikle lezyon yerinin distalinde lenfadenopati görülen, atipik olgularda ise oküloglandüler sendrom, ensefalit, radikülonevrit, hepatik granülom veya osteomyelit gibi değişik tablolarla karakterize bir infeksiyon hastalığıdır. Etken konusundaki tartışmalar sürmekle beraber, birden fazla etken ile tablonun oluştuğu
düşünülmektedir. Bartonella henselae, Afipia felis ve Afipia clevelandensis hastaların lenf düğümlerinden izole edilmişlerdir.
Hastalık tüm dünyada sıklıkla ılıman iklimli bölgelerde ve en sık Ağustos-Ocak ayları arasında görülür. Evinde kedi besleyenler ve veterinerler risk grubundadırlar. Kuluçka süresi 2 hafta kadardır. Tırmalanan yere ait lenf düğümlerinde hiperplazi ve ardından granulomlar oluşur. Garnulomlar daha sonra birleşerek apseleşir. Giriş
yerinde oluşan papül veya püstül 1-3 hafta devam eder. Orta derecede ateş, terleme, kas ve eklem ağrıları görülebilir. Etken gözden girerse konjonktivit ve periauriküler lenfadenopati(Parinaud'un oküloglandüler
sendromu) oluşabilir. Hastaların yaklaşık %3'ünde ensefalopati, pnömoni, eritema nodosum, trombositopeni ve osteolitik lezyonlar gelişebilir.
Tanı Metodları:
Lenf düğümü biyopsi materyalinden kültür ve histopatolojik inmceleme yapılabilir. Warthin-Starry gümüş boyası ile etken gösterilebilir. Eozinofili ve başlangıçta hafif düzeyde lökositoz görülebilir. Lenf düğümü aspirasyon
biyopsisi materyalinden hazırlanan antijenle deri testi yapılabilir. EIA ile antikor saptanmasına yönelik testler geliştirilmektedir.
Tedavi:
Hastalık kendiliğinden sınırlandığı için genellikle tedavi önerilmemekle birlikte destekleyici tedavi önerilir. Süpürasyon varsa drene edilmesi ve ağrı kesici verilmesi uygun olur. Gentamisin(5mg/gün, İ.M) veya
TMP-SMX(6-12mg/kgTMP+30-60mg/kg SMX oral,7gün) verilebilir. Steroid tedavisi önerilmemektedir. İmmün yetmezlik durumlarında eritromisin (4X250mg/gün) verilebilir. Alternatif olarak siprofloksazin, rifampisin, tetrasiklin, sefoksitin sodyum, netilmisin sulfat, mezlosilin sodyum da kullanılabilir.
Bu maddedeki yazılar yalnızca bilgi verme amaçlıdır. Yazılanlar, doktor uyarısı ya da uzman önerisi değildir.
Tanım ve Klinik Belirtiler:
Kedi ile temas sonrası genellikle lezyon yerinin distalinde lenfadenopati görülen, atipik olgularda ise oküloglandüler sendrom, ensefalit, radikülonevrit, hepatik granülom veya osteomyelit gibi değişik tablolarla karakterize bir infeksiyon hastalığıdır. Etken konusundaki tartışmalar sürmekle beraber, birden fazla etken ile tablonun oluştuğu
düşünülmektedir. Bartonella henselae, Afipia felis ve Afipia clevelandensis hastaların lenf düğümlerinden izole edilmişlerdir.
Hastalık tüm dünyada sıklıkla ılıman iklimli bölgelerde ve en sık Ağustos-Ocak ayları arasında görülür. Evinde kedi besleyenler ve veterinerler risk grubundadırlar. Kuluçka süresi 2 hafta kadardır. Tırmalanan yere ait lenf düğümlerinde hiperplazi ve ardından granulomlar oluşur. Garnulomlar daha sonra birleşerek apseleşir. Giriş
yerinde oluşan papül veya püstül 1-3 hafta devam eder. Orta derecede ateş, terleme, kas ve eklem ağrıları görülebilir. Etken gözden girerse konjonktivit ve periauriküler lenfadenopati(Parinaud'un oküloglandüler
sendromu) oluşabilir. Hastaların yaklaşık %3'ünde ensefalopati, pnömoni, eritema nodosum, trombositopeni ve osteolitik lezyonlar gelişebilir.
Tanı Metodları:
Lenf düğümü biyopsi materyalinden kültür ve histopatolojik inmceleme yapılabilir. Warthin-Starry gümüş boyası ile etken gösterilebilir. Eozinofili ve başlangıçta hafif düzeyde lökositoz görülebilir. Lenf düğümü aspirasyon
biyopsisi materyalinden hazırlanan antijenle deri testi yapılabilir. EIA ile antikor saptanmasına yönelik testler geliştirilmektedir.
Tedavi:
Hastalık kendiliğinden sınırlandığı için genellikle tedavi önerilmemekle birlikte destekleyici tedavi önerilir. Süpürasyon varsa drene edilmesi ve ağrı kesici verilmesi uygun olur. Gentamisin(5mg/gün, İ.M) veya
TMP-SMX(6-12mg/kgTMP+30-60mg/kg SMX oral,7gün) verilebilir. Steroid tedavisi önerilmemektedir. İmmün yetmezlik durumlarında eritromisin (4X250mg/gün) verilebilir. Alternatif olarak siprofloksazin, rifampisin, tetrasiklin, sefoksitin sodyum, netilmisin sulfat, mezlosilin sodyum da kullanılabilir.
Vitiligo Hastalığı (ALA) ve Vitiligo Hastalığı Tedavisi
Çizmeli Kedi
Ankilozan Spondilit (Bechterew Hastalığı / Marie Struempell Hastalığı)
Kedi Tırmığı Hastalığı
Kedi tırmığı hastalığı, Bartonella henselae adlı bakteriyel enfeksiyöz etkenin yol açtığı iyi huylu bir enfeksiyon hastalığıdır. Sıklıkla kedi tırmığı ya da ısırığına maruz kalan ufak çocuklarda gözlenmektedir. Henri Parinaud tarafından 1899 yılında ilk olarak tanımlandı.
Bulaşma yolu
Dr. Robert Debré tarafından 1950'de kediler hastalığın vektörü olarak gösterilmiştir. Önceleri Afipia felis adlı organizmanın etken olduğu düşünülmüştür, ama oluşan bağışıklık yanıtının Bartonella henselae ve Bartonella clarridgeiae adlı iki organizmaya karşı olduğu gösterilince bu sav çürütülmüştür. İki etken de Gram-negatif çomaklardır. Kedi enikleri de sıklıkla bu bakteriyi kanlarında taşırlar, ve hastalık sıklıkla eniklerden bulaşmaktadır.
Keneler de hastalığın aktarıcıları arasında olup kenelerden bulaşma söz konusu olduğunda genellikle Lyme hastalığı ile birlikte koenfeksiyon olmaktadır. Sıklıkla Lyme hastalığı tanısı konulan hastalarda aynı zamanda kedi tırmığı hastalığı da olabileceği unutulur çünkü belirtiler ve klinik tablo karışabilmektedir.
Diğer adları
Bu hastalık Kedi-tırmığı Adeniti, Kedi-tırmığı Oküloglandüler Sendromu, Debre Sendromu, Debre-Mollaret Sendromu, Foshay-Mollaret Kedi-tırmığı Ateşi, maladie des griffes du chat, Parinaud oküloglandüler hastalığı, Petzetakis hastalığı gibi birçok farklı isimle de adlandırılmıştır ve larda bu isimlerle de yer alabilmektedir.
Belirtiler
Bölgesel lenfadenopati ile kendini gösterir, inokülasyon yerinde steril suppuratif papüller şekillenir. Hafif ateş yükselmesi, baş ağrısı, titreme, sırt ağrısı, karın ağrısı, kırgınlık, dikkat bozukluğu ve konvülsiyonlar gözlenebilmektedir. İnkubasyon periyodu 2 hafta ile 2 ay arasında değişir. Birçok olgu iyi huylu olup kendini sınırlar. Ama lenfadenopatiler diğer semptomlar kaybolduktan sonra bile aylarca kalabilir. Prognozu genellikle iyidir. Ilımlı iklimlerde neredeyse tüm olgular sonbahar ve kışta olmaktadır. Hastalık tedavi edilmeksizin bir ay içinde kendiliğinden de düzelebilir. Bazen immün yetmezlikli hastalarda komplikasyonlar olabilmektedir.
Tedavi
Azitromisin, siprofloksasin, doksisiklin ve diğer birçok antibiyotik başarıyla kulanılmaktadır.
Kedi tırmığı hastalığı, Bartonella henselae adlı bakteriyel enfeksiyöz etkenin yol açtığı iyi huylu bir enfeksiyon hastalığıdır. Sıklıkla kedi tırmığı ya da ısırığına maruz kalan ufak çocuklarda gözlenmektedir. Henri Parinaud tarafından 1899 yılında ilk olarak tanımlandı.
Bulaşma yolu
Dr. Robert Debré tarafından 1950'de kediler hastalığın vektörü olarak gösterilmiştir. Önceleri Afipia felis adlı organizmanın etken olduğu düşünülmüştür, ama oluşan bağışıklık yanıtının Bartonella henselae ve Bartonella clarridgeiae adlı iki organizmaya karşı olduğu gösterilince bu sav çürütülmüştür. İki etken de Gram-negatif çomaklardır. Kedi enikleri de sıklıkla bu bakteriyi kanlarında taşırlar, ve hastalık sıklıkla eniklerden bulaşmaktadır.
Keneler de hastalığın aktarıcıları arasında olup kenelerden bulaşma söz konusu olduğunda genellikle Lyme hastalığı ile birlikte koenfeksiyon olmaktadır. Sıklıkla Lyme hastalığı tanısı konulan hastalarda aynı zamanda kedi tırmığı hastalığı da olabileceği unutulur çünkü belirtiler ve klinik tablo karışabilmektedir.
Diğer adları
Bu hastalık Kedi-tırmığı Adeniti, Kedi-tırmığı Oküloglandüler Sendromu, Debre Sendromu, Debre-Mollaret Sendromu, Foshay-Mollaret Kedi-tırmığı Ateşi, maladie des griffes du chat, Parinaud oküloglandüler hastalığı, Petzetakis hastalığı gibi birçok farklı isimle de adlandırılmıştır ve larda bu isimlerle de yer alabilmektedir.
Belirtiler
Bölgesel lenfadenopati ile kendini gösterir, inokülasyon yerinde steril suppuratif papüller şekillenir. Hafif ateş yükselmesi, baş ağrısı, titreme, sırt ağrısı, karın ağrısı, kırgınlık, dikkat bozukluğu ve konvülsiyonlar gözlenebilmektedir. İnkubasyon periyodu 2 hafta ile 2 ay arasında değişir. Birçok olgu iyi huylu olup kendini sınırlar. Ama lenfadenopatiler diğer semptomlar kaybolduktan sonra bile aylarca kalabilir. Prognozu genellikle iyidir. Ilımlı iklimlerde neredeyse tüm olgular sonbahar ve kışta olmaktadır. Hastalık tedavi edilmeksizin bir ay içinde kendiliğinden de düzelebilir. Bazen immün yetmezlikli hastalarda komplikasyonlar olabilmektedir.
Tedavi
Azitromisin, siprofloksasin, doksisiklin ve diğer birçok antibiyotik başarıyla kulanılmaktadır.
YORUMLAR