Mahfil isim, eskimiş Arapça ma§fil 1 . Toplantı yeri: "Merdivenleri inerken öğretmenler arasında, gençlik mahfilinde kimle...
Mahfil
isim, eskimiş Arapça ma§fil
1 . Toplantı yeri:
"Merdivenleri inerken öğretmenler arasında, gençlik mahfilinde kimlere güvenilebileceğini gözden geçirdi."- N. Hikmet.
2 . Toplanmış kimseler.
3 . din b. (***) Camilerde parmaklıkla ayrılmış yüksek yer.
isim, eskimiş Arapça ma§fil
"Merdivenleri inerken öğretmenler arasında, gençlik mahfilinde kimlere güvenilebileceğini gözden geçirdi."- N. Hikmet.
2 . Toplanmış kimseler.
3 . din b. (***) Camilerde parmaklıkla ayrılmış yüksek yer.
MAHFİL a. (ar. mahfil). Esk.
1. Toplanılacak yer, toplantı yeri.
2. Toplanmış kimseler, meclis.
3. Mahfil-i âli, mahfil-i şerif, Tanrı katı, Tanrı huzuru. || Mahfil-i kaza, adalet meydanı. || Mahfil-i şeriat, İstanbul'un fethinden sonra Fatih'in kurduğu mahkeme.
*-*Mim. Camilerde ahşap ya da taş parmaklıklarla ayrılmış yüksekçe bölüm. (Hükümdarlar için yapılanlara hünkâr mahfili ya da mahfili hünkâr, müezzinler için yapılanlaraysa müezzin mahfili denir.)
1. Toplanılacak yer, toplantı yeri.
2. Toplanmış kimseler, meclis.
3. Mahfil-i âli, mahfil-i şerif, Tanrı katı, Tanrı huzuru. || Mahfil-i kaza, adalet meydanı. || Mahfil-i şeriat, İstanbul'un fethinden sonra Fatih'in kurduğu mahkeme.
*-*Mim. Camilerde ahşap ya da taş parmaklıklarla ayrılmış yüksekçe bölüm. (Hükümdarlar için yapılanlara hünkâr mahfili ya da mahfili hünkâr, müezzinler için yapılanlaraysa müezzin mahfili denir.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR