MEDHüL sıf. (ar. dahi'den medhûl). Esk. 1. Ayıplanacak bir davranışta bulunan: ' 'Fethi Paşa ânınla hem-efkâr olduğundan...
MEDHüL sıf. (ar. dahi'den medhûl). Esk.
1. Ayıplanacak bir davranışta bulunan: ' 'Fethi Paşa ânınla hem-efkâr olduğundan o dahi avâm-ı nâs indinde medhûl idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Dile düşmüş, adı kötüye çıkmış.
3. Kendisine bir şey girmiş olan.
4. Medhûlün biha ya da medhûl-i biha, kendisiyle gerdeğe girilmiş.
1. Ayıplanacak bir davranışta bulunan: ' 'Fethi Paşa ânınla hem-efkâr olduğundan o dahi avâm-ı nâs indinde medhûl idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Dile düşmüş, adı kötüye çıkmış.
3. Kendisine bir şey girmiş olan.
4. Medhûlün biha ya da medhûl-i biha, kendisiyle gerdeğe girilmiş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR