MEDYUN sıf. (ar. deyn'den medyun). Esk. 1. Vereceği olan, borçlu. 2. Medyun olmak, borçlu olmak: “Edebiyat-t Cedide'ye med...
MEDYUN sıf. (ar. deyn'den medyun). Esk.
1. Vereceği olan, borçlu.
2. Medyun olmak, borçlu olmak: “Edebiyat-t Cedide'ye medyun olan biz değil bizden evvelki nesildir" (Cevdet Kudret).
3. Medyun-i şükran, şükran borcu olan,
*-*isi. huk. Medyun-ı müflis, borçları mallarına eşit ya da daha fazla olan borçlu. || Medyun-ı mümatil, ödeme olanağı varken borcunu ödemeyip geciktiren borçlu.
1. Vereceği olan, borçlu.
2. Medyun olmak, borçlu olmak: “Edebiyat-t Cedide'ye medyun olan biz değil bizden evvelki nesildir" (Cevdet Kudret).
3. Medyun-i şükran, şükran borcu olan,
*-*isi. huk. Medyun-ı müflis, borçları mallarına eşit ya da daha fazla olan borçlu. || Medyun-ı mümatil, ödeme olanağı varken borcunu ödemeyip geciktiren borçlu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR