MEKTUBİ a. (ar. mektub, ve -/'den mek- tübi). Esk. 1. Resmi dairelerde yazı işlerini idare etmekle görevli en yüksek memur; mek...
MEKTUBİ a. (ar. mektub, ve -/'den mek- tübi). Esk.
1. Resmi dairelerde yazı işlerini idare etmekle görevli en yüksek memur; mektupçu.
2. Mektubi kalemi, nezaret ya da vilayetlerde yazı işlerine bakan bölüm.
3. Mektubii sadri ali, sadrazamın mektupçusu.
1. Resmi dairelerde yazı işlerini idare etmekle görevli en yüksek memur; mektupçu.
2. Mektubi kalemi, nezaret ya da vilayetlerde yazı işlerine bakan bölüm.
3. Mektubii sadri ali, sadrazamın mektupçusu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR