MENAR a. (ar. menâr). Esk. 1. Işık yayılan yer; fener kulesi. 2. Yol işareti olarak konulan ışık. Kaynak: Büyük Larousse
MENAR a. (ar. menâr). Esk.
1. Işık yayılan yer; fener kulesi.
2. Yol işareti olarak konulan ışık.
1. Işık yayılan yer; fener kulesi.
2. Yol işareti olarak konulan ışık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR