MENASİM çoğl. a. (ar mensim'in çoğl. menasim). Esk. 1. izler, emareler. 2. Yollar. Kaynak: Büyük Larousse
MENASİM çoğl. a. (ar mensim'in çoğl. menasim). Esk.
1. izler, emareler.
2. Yollar.
1. izler, emareler.
2. Yollar.
Kaynak: Büyük Larousse
MENASİM çoğl. a. (ar mensim'in çoğl. menasim). Esk. 1. izler, emareler. 2. Yollar. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR