MENNA sıf. (ar. mennâ'). Esk. 1. Engelleyen, önleyen. 2. Yaptırmayan. 3. Menna-ül-hayr, iyiliğe engel olan: "..üzerimizde h...
MENNA sıf. (ar. mennâ'). Esk.
1. Engelleyen, önleyen.
2. Yaptırmayan.
3. Menna-ül-hayr, iyiliğe engel olan: "..üzerimizde hakki nimetleri olan adamların mal ve canlarını bir takım mechul-ül-ahval hırsız ve uğursuzdan vikâye etmek içindir; yoksa mennâ-ül-hayr değiliz" (Ebüzziya Tevfik).
1. Engelleyen, önleyen.
2. Yaptırmayan.
3. Menna-ül-hayr, iyiliğe engel olan: "..üzerimizde hakki nimetleri olan adamların mal ve canlarını bir takım mechul-ül-ahval hırsız ve uğursuzdan vikâye etmek içindir; yoksa mennâ-ül-hayr değiliz" (Ebüzziya Tevfik).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR