MENVİ a. (ar. niyyet'ten menvi). Esk. 1. Amaçlanan şey, maksat: "Nizamat-ı sabıkanın iadesi dahi menvi ise de evvel emirde ...
MENVİ a. (ar. niyyet'ten menvi). Esk.
1. Amaçlanan şey, maksat: "Nizamat-ı sabıkanın iadesi dahi menvi ise de evvel emirde mukaddem olduğu vedhle tahhrine girişim olunsa..." (Cevdet Paşa, XIX. yy).
2. Menvi-i zamir, aslolan niyet, aslolan gaye.
1. Amaçlanan şey, maksat: "Nizamat-ı sabıkanın iadesi dahi menvi ise de evvel emirde mukaddem olduğu vedhle tahhrine girişim olunsa..." (Cevdet Paşa, XIX. yy).
2. Menvi-i zamir, aslolan niyet, aslolan gaye.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR