MERBA a. (ar. rebi'den merba'). Esk. 1. Yazlık. 2. Merba-nişin, yazlıkta oturan. Kaynak: Büyük Larousse
MERBA a. (ar. rebi'den merba'). Esk.
1. Yazlık.
2. Merba-nişin, yazlıkta oturan.
1. Yazlık.
2. Merba-nişin, yazlıkta oturan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR