MEŞAGİL çoğl. a. (ar. meşgale'nin çoğl. meşâğil). Esk. 1. Uğraşılan işler. 2. Meşagil-i dünyeviye, dünya işleri, dünya uğraşlar...
MEŞAGİL çoğl. a. (ar. meşgale'nin çoğl. meşâğil). Esk.
1. Uğraşılan işler.
2. Meşagil-i dünyeviye, dünya işleri, dünya uğraşları. || Meşagil-i kesire, yoğun uğraşlar, yoğun işler.
1. Uğraşılan işler.
2. Meşagil-i dünyeviye, dünya işleri, dünya uğraşları. || Meşagil-i kesire, yoğun uğraşlar, yoğun işler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR