MESAKİN çoğl. a. (ar. miskin'in çoğl. mesâkin). Esk. 1. Yoksullar, fakirler. 2. Miskinler, uyuşuklar. MESAKİN çoğl. a. (ar. m...
MESAKİN çoğl. a. (ar. miskin'in çoğl. mesâkin). Esk.
1. Yoksullar, fakirler.
2. Miskinler, uyuşuklar.
MESAKİN çoğl. a. (ar. mesken'in çoğl mesâkin). Esk. Konutlar, meskenler.
1. Yoksullar, fakirler.
2. Miskinler, uyuşuklar.
MESAKİN çoğl. a. (ar. mesken'in çoğl mesâkin). Esk. Konutlar, meskenler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR