MEŞRUTA a. (armeşrut'tan meşruta). Din adamlarıyla imarethane, hastane vb. yerlerde çalışanların oturmalarına ayrılmış lojmanla...
MEŞRUTA a. (armeşrut'tan meşruta). Din adamlarıyla imarethane, hastane vb. yerlerde çalışanların oturmalarına ayrılmış lojmanlar. (Meşruta odaları da denirdi.)
—isi. huk. Satılmamak koşuluyla mirasçılara, bir kişiye ya da bir kuruma bırakılmış taşınmaz mal.
Kaynak: Büyük Larousse
—isi. huk. Satılmamak koşuluyla mirasçılara, bir kişiye ya da bir kuruma bırakılmış taşınmaz mal.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR