MEVKİF a. (ar. vakf'tan mevkii). Esk. Durulacak yer, durak, istasyon. —Esk. gökbil. Bir astronomi ya da topografya aracının g...
MEVKİF a. (ar. vakf'tan mevkii). Esk. Durulacak yer, durak, istasyon.
—Esk. gökbil. Bir astronomi ya da topografya aracının gözlem yapmak üzere kurulduğu nokta.
—Esk. gökbil. Bir astronomi ya da topografya aracının gözlem yapmak üzere kurulduğu nokta.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR