MEVKUFİYET a (ar mevkuf ve -iy- yef'ten mevkufiyyet). Esk. 1. Tutuklu olma, tutukluluk. 2. Bir şeye bağlılık. 3. Vakf olunma, v...
MEVKUFİYET a (ar mevkuf ve -iy- yef'ten mevkufiyyet). Esk.
1. Tutuklu olma, tutukluluk.
2. Bir şeye bağlılık.
3. Vakf olunma, vakıf olarak bırakılma.
—Cez. huk. - TUTUKLULUK.
1. Tutuklu olma, tutukluluk.
2. Bir şeye bağlılık.
3. Vakf olunma, vakıf olarak bırakılma.
—Cez. huk. - TUTUKLULUK.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR