MEYELAN a. (ar. meyi'den meyelân). Esk. 1. Eğilme, eğim. 2. ilgi, yakınlık: "Kendisini dinlemeye hiçbir meyelan görmeyerek ...
MEYELAN a. (ar. meyi'den meyelân). Esk.
1. Eğilme, eğim.
2. ilgi, yakınlık: "Kendisini dinlemeye hiçbir meyelan görmeyerek ümitsiz tekrar yerine oturuyordu" (Y. K. Karaosmanoğlu).
1. Eğilme, eğim.
2. ilgi, yakınlık: "Kendisini dinlemeye hiçbir meyelan görmeyerek ümitsiz tekrar yerine oturuyordu" (Y. K. Karaosmanoğlu).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR