MİNKAR a. (ar. minkâr) Esk. 1. Taş yontmaya yarayan alet, taşçı kalemi. 2. Gaga: "Uzattı her tarat-ı şâhdan güle minkâr" (...
MİNKAR a. (ar. minkâr) Esk.
1. Taş yontmaya yarayan alet, taşçı kalemi.
2. Gaga: "Uzattı her tarat-ı şâhdan güle minkâr" (Vasfi, XVI. yy ).
1. Taş yontmaya yarayan alet, taşçı kalemi.
2. Gaga: "Uzattı her tarat-ı şâhdan güle minkâr" (Vasfi, XVI. yy ).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR