MüBATTIN sıf. (ar febf/n'den mübattın). Esk. 1. Karnı içeri çökmüş, zayıf. 2. İçinden pazarlıklı, kin tutan. Kaynak: Büyük Lar...
MüBATTIN sıf. (ar febf/n'den mübattın). Esk.
1. Karnı içeri çökmüş, zayıf.
2. İçinden pazarlıklı, kin tutan.
1. Karnı içeri çökmüş, zayıf.
2. İçinden pazarlıklı, kin tutan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR