MüCAVİRAN çoğl a (ar. mücâvir'in fars. çoğl. mücâvirân). Esk. 1. Komşular, yakın bulunanlar. 2. Bir tekke ya da tapınağa çekili...
MüCAVİRAN çoğl a (ar. mücâvir'in fars. çoğl. mücâvirân). Esk.
1. Komşular, yakın bulunanlar.
2. Bir tekke ya da tapınağa çekilip ibadet edenler.
—Esk. gökbil. Mücaviranı felek, yedi gezegen.
1. Komşular, yakın bulunanlar.
2. Bir tekke ya da tapınağa çekilip ibadet edenler.
—Esk. gökbil. Mücaviranı felek, yedi gezegen.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR