MUGYERİB sıf. (ar. iğtirSb'dan muğte- rib). Esk. 1. Batan, gurup eden. 2. Gurbete çıkan. ♦ a. Gurup, güneşin batışı. Kaynak:...
MUGYERİB sıf. (ar. iğtirSb'dan muğte- rib). Esk.
1. Batan, gurup eden.
2. Gurbete çıkan.
♦ a. Gurup, güneşin batışı.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Batan, gurup eden.
2. Gurbete çıkan.
♦ a. Gurup, güneşin batışı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR