MUHTEBİR sıf. (ar. it)tibar'dan muhte-bir) . Esk. 1. Deneyen, yoklayan, sınayan. 2. Bilen, haberi olan, haberli. Kaynak: Büyük...
MUHTEBİR sıf. (ar. it)tibar'dan muhte-bir) . Esk.
1. Deneyen, yoklayan, sınayan.
2. Bilen, haberi olan, haberli.
1. Deneyen, yoklayan, sınayan.
2. Bilen, haberi olan, haberli.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR