MUHTEBİS sıf. (ar. ihtibas'tan muhte-bis) . Esk. 1. Bir yere kapanan. 2. Tıkanan, kapanan. Kaynak: Büyük Larousse
MUHTEBİS sıf. (ar. ihtibas'tan muhte-bis) . Esk.
1. Bir yere kapanan.
2. Tıkanan, kapanan.
1. Bir yere kapanan.
2. Tıkanan, kapanan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR