MUHTERA sıf. (ar. ihtira"dan muhterar). Esk. 1. Bulunmuş, buluş olunmuş. 2. Uydurulmuş söz ya da şey için kullanılır. Kaynak:...
MUHTERA sıf. (ar. ihtira"dan muhterar). Esk.
1. Bulunmuş, buluş olunmuş.
2. Uydurulmuş söz ya da şey için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR