MUKABBİL sıf. (ar. takbil'den mukabbil). Esk. 1. Bir teklifi kabul eden. 2. Öven Kaynak: Büyük Larousse
MUKABBİL sıf. (ar. takbil'den mukabbil). Esk.
1. Bir teklifi kabul eden.
2. Öven
Kaynak: Büyük Larousse
1. Bir teklifi kabul eden.
2. Öven
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR