MUKARİB sıf. (ar. mukarebe'den mu- arib). Esk. 1. Birbirine yakın olan, 2. Aralarında akrabalık bağı olan. Kaynak: Büyük Larous...
MUKARİB sıf. (ar. mukarebe'den mu- arib). Esk.
1. Birbirine yakın olan,
2. Aralarında akrabalık bağı olan.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Birbirine yakın olan,
2. Aralarında akrabalık bağı olan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR