MüKİB sıf. (ar. ikbabdan mükib). Esk. Bir işin üstüne düşerek çalışıp çabalayan. Kaynak: Büyük Larousse
MüKİB sıf. (ar. ikbabdan mükib). Esk. Bir işin üstüne düşerek çalışıp çabalayan.
Kaynak: Büyük Larousse
MüKİB sıf. (ar. ikbabdan mükib). Esk. Bir işin üstüne düşerek çalışıp çabalayan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR