MüLTEHİF sıf. (ar. mültehif). Esk. 1. Alevli, tutuşmuş. 2. Kederli, üzgün. MüLTEHİF sıf. (ar. mültehif) Esk. Yorgan vb. şeye sarı...
MüLTEHİF sıf. (ar. mültehif). Esk.
1. Alevli, tutuşmuş.
2. Kederli, üzgün.
MüLTEHİF sıf. (ar. mültehif) Esk. Yorgan vb. şeye sarılmış, bürünmüş.
1. Alevli, tutuşmuş.
2. Kederli, üzgün.
MüLTEHİF sıf. (ar. mültehif) Esk. Yorgan vb. şeye sarılmış, bürünmüş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR