MüNAKİD sıf. (ar. müncakid). Esk. 1. Kurulmuş, toplanmış, oluşturulmuş. 2. iki taraf arasında resmen kabul edilmiş, imzalanmış. 3. ...
MüNAKİD sıf. (ar. müncakid). Esk.
1. Kurulmuş, toplanmış, oluşturulmuş.
2. iki taraf arasında resmen kabul edilmiş, imzalanmış.
3. Bağlanmış, bağlı, düğümlenmiş olan
1. Kurulmuş, toplanmış, oluşturulmuş.
2. iki taraf arasında resmen kabul edilmiş, imzalanmış.
3. Bağlanmış, bağlı, düğümlenmiş olan
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR