MUVAHHİDİN çoğl. a. (ar. muvabhid' in çoğl. muvahbidin). Esk. 1. Tanrı'nın birliğine inananlar. 2. ispanya ve Fas'ta ya...
MUVAHHİDİN çoğl. a. (ar. muvabhid' in çoğl. muvahbidin). Esk.
1. Tanrı'nın birliğine inananlar.
2. ispanya ve Fas'ta yargı sürmüş bir hanedan.
1. Tanrı'nın birliğine inananlar.
2. ispanya ve Fas'ta yargı sürmüş bir hanedan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR