MUVANİS sıf. (ar. muvânese' den muvâ- nis). Esk. 1. Birbirine alışıp birlikte yaşayan. 2. Evcil, evcilleşmiş, insandan kaçmayan...
MUVANİS sıf. (ar. muvânese'den muvâ- nis). Esk.
1. Birbirine alışıp birlikte yaşayan.
2. Evcil, evcilleşmiş, insandan kaçmayan.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Birbirine alışıp birlikte yaşayan.
2. Evcil, evcilleşmiş, insandan kaçmayan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR