MUZMAHİL, -İli sıf. (ar. izmihlalden muzmaltill). Esk. 1. Çökmüş, harap olmuş. 2. Muzmahil etmek, yok etmek, çökertmek, dağıtmak. 3...
MUZMAHİL, -İli sıf. (ar. izmihlalden muzmaltill). Esk.
1. Çökmüş, harap olmuş.
2. Muzmahil etmek, yok etmek, çökertmek, dağıtmak.
3. Muzmahil olmak, çökmek, dağılmak: "Onun muzmahil olduğunu asıldığım yerden de görmeye razıyım" (A. Fİ. Tarhan).
1. Çökmüş, harap olmuş.
2. Muzmahil etmek, yok etmek, çökertmek, dağıtmak.
3. Muzmahil olmak, çökmek, dağılmak: "Onun muzmahil olduğunu asıldığım yerden de görmeye razıyım" (A. Fİ. Tarhan).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR