NİHAL a. (fars. nihai). Esk. 1. Fidan, taze sürgün: Nev-nihal (taze fidan). 2. ince, muntazam bedenli sevgili. 3. Nihal-i çemen, ba...
NİHAL a. (fars. nihai). Esk.
1. Fidan, taze sürgün: Nev-nihal (taze fidan).
2. ince, muntazam bedenli sevgili.
3. Nihal-i çemen, bahçedeki fidan. || Nihal-i işve, naz fidanı, işveli kız ya da hanım. || Nihal-i revan, yürüyen fidan; boyu güzel. || Nihal-i serv-i ser-efraz, boyu servi benzer biçimde uzun olan.|| Nihal-i zarif, ince, zarif fidan.
1. Fidan, taze sürgün: Nev-nihal (taze fidan).
2. ince, muntazam bedenli sevgili.
3. Nihal-i çemen, bahçedeki fidan. || Nihal-i işve, naz fidanı, işveli kız ya da hanım. || Nihal-i revan, yürüyen fidan; boyu güzel. || Nihal-i serv-i ser-efraz, boyu servi benzer biçimde uzun olan.|| Nihal-i zarif, ince, zarif fidan.
Kaynak: Büyük Larousse
Hüseyin Nihal Atsız
Şüküfe Nihal Başar
YORUMLAR