NİKBET , -ti a. (ar. nikbet). Esk. 1. Düşkünlük, talihsizlik. 2. Felaket. 3. Nikbet-harıe, düşkünler evi. || Nikbet-zede, felakete u...
NİKBET, -ti a. (ar. nikbet). Esk.
1. Düşkünlük, talihsizlik.
2. Felaket.
3. Nikbet-harıe, düşkünler evi. || Nikbet-zede, felakete uğramış.
1. Düşkünlük, talihsizlik.
2. Felaket.
3. Nikbet-harıe, düşkünler evi. || Nikbet-zede, felakete uğramış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR