NİŞANLI sıf. 1. Evlenme sözüyle birbirlerine bağlanmış kız ve erkek ya da her biri için kullanılır. 2. Esk. Bir nişanı, işareti olan...
NİŞANLI sıf.
1. Evlenme sözüyle birbirlerine bağlanmış kız ve erkek ya da her biri için kullanılır.
2. Esk. Bir nişanı, işareti olan.
*-*Cittç. Nişanlı şiraze, eski ciltçilikte formaların ortas.ndan alınan şirazelere verilen ad. (Gelişigüzel alınanlara saplama şiraze deniyordu.)
*-*Kur. tar. Nişanlı kâğıt, padişahla birlikte sefere çıkan nişancının, İstanbul'da serdarıekremin yerine sadaret kaymakamı olarak bırakılan vezire, gerektiğinde doldurulmak üzere tuğraları çekilmiş biçimde göndeıdiği ahkâm kâğıdı.
♦ a. (iyelik ekiyle) birine nişanla bağlanmış olan kimse: Nişanlısı dûn geldi.
1. Evlenme sözüyle birbirlerine bağlanmış kız ve erkek ya da her biri için kullanılır.
2. Esk. Bir nişanı, işareti olan.
*-*Cittç. Nişanlı şiraze, eski ciltçilikte formaların ortas.ndan alınan şirazelere verilen ad. (Gelişigüzel alınanlara saplama şiraze deniyordu.)
*-*Kur. tar. Nişanlı kâğıt, padişahla birlikte sefere çıkan nişancının, İstanbul'da serdarıekremin yerine sadaret kaymakamı olarak bırakılan vezire, gerektiğinde doldurulmak üzere tuğraları çekilmiş biçimde göndeıdiği ahkâm kâğıdı.
♦ a. (iyelik ekiyle) birine nişanla bağlanmış olan kimse: Nişanlısı dûn geldi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR