ÖFKELENMEK gçz. f. (Bir kimseye, bir şeye) öfkelenmek, büyük bir öfke duymak; kızmak, hiddetlenmek: Kendisine yalan söylendiğini an...
ÖFKELENMEK gçz. f. (Bir kimseye, bir şeye) öfkelenmek, büyük bir öfke duymak; kızmak, hiddetlenmek: Kendisine yalan söylendiğini anlayınca çok öfkelendi. Bunda öfkelenecek ne var?
* öfkelendirmek ettirg. f. Bir kimseyi öfkelendirmek, onun öfkelenmesine yol açmak; kızdırmak, hiddetlendirmek.
* öfkelendirmek ettirg. f. Bir kimseyi öfkelendirmek, onun öfkelenmesine yol açmak; kızdırmak, hiddetlendirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR