oflamak (nsz) "Of" diyerek sorun, bezginlik, usanç, acı ya da bitkinlik duyduğunu belli etmek. Atasözü, deyim ve birleşi...
oflamak
(nsz) "Of" diyerek sorun, bezginlik, usanç, acı ya da bitkinlik duyduğunu belli etmek.
(nsz) "Of" diyerek sorun, bezginlik, usanç, acı ya da bitkinlik duyduğunu belli etmek.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
oflatıp puflatmak oflaya puflaya oflayıp puflamak OFLAMAK gçz. f.
1. Sıkıntıyla, üzüntüyle iç çekmek; böylece üzüntüsünü belli etmek: Tüm gün ofladı durdu. Oflama lütfen, içim kararıyor.
2. Oflayıp puflamak, sıkıntısını, üzüntüsünü, acısını ya da bunaltısını of puf diyerek belli etmek.
1. Sıkıntıyla, üzüntüyle iç çekmek; böylece üzüntüsünü belli etmek: Tüm gün ofladı durdu. Oflama lütfen, içim kararıyor.
2. Oflayıp puflamak, sıkıntısını, üzüntüsünü, acısını ya da bunaltısını of puf diyerek belli etmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR