PARAMPARÇA sıf. 1. Bir çok bölüme ayrılmış, parça parça olmuş şey için kullanılır. 2. Bir şeyi paramparça etmek, onu birçok bölüme ...
PARAMPARÇA sıf.
1. Bir çok bölüme ayrılmış, parça parça olmuş şey için kullanılır.
2. Bir şeyi paramparça etmek, onu birçok bölüme ayırmak, kırmak: Sinir krizi geçirerek eline geçen her şeyi paramparça etti.
3. Paramparça olmak, birçok bölüme ayrılmak, kırılmak: Çiçeklik yere fikir paramparça oldu.
1. Bir çok bölüme ayrılmış, parça parça olmuş şey için kullanılır.
2. Bir şeyi paramparça etmek, onu birçok bölüme ayırmak, kırmak: Sinir krizi geçirerek eline geçen her şeyi paramparça etti.
3. Paramparça olmak, birçok bölüme ayrılmak, kırılmak: Çiçeklik yere fikir paramparça oldu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR