Pipo Nedir?

Pipo Pipo, tütün içmeye yarayan, ahşap, taş, metal, cam, kil benzeri malzemeden meydana getirilen gereçtir. Günümüzde çoğu zaman gü...

Pipo


Pipo, tütün içmeye yarayan, ahşap, taş, metal, cam, kil benzeri malzemeden meydana getirilen gereçtir.

Günümüzde çoğu zaman gül ağacı ya da lületaşı şeklinde malzemelerden yapılmaktadır. El yapımı iyi bir pipo oldukça yüksek fiyatlardan alıcı bulabilir.

Pipolarda hususi olarak harmanlanmış, belirli rutubet oranına haiz tütün karışımları kullanılır.

Pipo
Temel Britannica

Dünyanın çeşitli yörelerinde yaşayan bir çok insan yüzyıllardır değişik biçimlerde ve değişik gereçlerle yapılmış pipolarla tütün içer. Kuzeyin buzlu yörelerinde yaşayan Eskimolar, mors dişinden yapılmış zarif, oymalı pipolar kullanırken, eskiden afyon kullanma alışkanlığının yaygın olduğu Uzakdoğu'da en fazlaca, sapları yeşim ve lakeyle bezenmiş, çanak bölümleri oldukça küçük pipolar beğenilir.

Tütünü ilk kullananların Orta ABD'daki Aztekler ile Şimal Ameri­ka Yerlileri olduğu sanılmaktadır. Eski oyma resimlerden Aztekler'in tü­tünü ince, uzun çubuklarla içtiği anlaşılmaktadır. ABD'nin Ohio eyaletindeki eski mezar­larda dirsek biçiminde, kil ya da taştan yapılmış pipolar ortaya çıkarılmıştır. Bu zarif pipolar kabilelerin mukaddes saydıkları kuş ve hayvan başı oymalarıyla bezelidir. Yerliler'in meşhur calumet ya da "sulh çubuğu"nun uzun­luğu 1 metreden fazlaydı. Bu çubukların tütün doldurulan çanağı mermer ya da kırmızı taştan, sapı ise dişbudak ağacından yapılırdı. Bu pipo, av ya da harpte elde edilmiş başarıla­rı simgeleyen at kılı, boncuk ve tüylerle süslenirdi.

Avrupa pipoyla ilk kez 16. yüzyılın sonla­rında, ABD'dan dönen denizciler aracılı­ğıyla tanıştı. Pipo yapımında ağaç, kemik ya da sırlı Alman porseleninden, elle oyulan ve renklendirilen lületaşına kadar çok çeşitli maddeler kullanıldı Hiçini ve büyüklükleri değişmekle beraber, daha sonraki 300 yılda en yaygın kullanılan pipolar kilden yapılanlar oldu. Bunlar 19. yüzyılın ortalarında pipo yapımındı, ağaç fundası ya da ormangülü şeklinde bitkilerin köklerinin kullanılmaya başlama­sından sonrasında gözden düştü. Bu bitkilerin köklerinden elde edilmiş oduna hreuer denir ve breuer pipolar günümüzde de yaygın olarak kullanılmaktadır.

1. Güzel oymalarla bezeli çanağı ve kehribar ağızlığıyla, lületaşından yapılmış bir Fransız piposu.
2. Bavyera'da hâlâ yaygın olarak kullanılan bir Orta Avrupa piposu. Ağızlık ve sapının en üst kısmı kemikten, alt kısmı ise kiraz ağacı odunundan yapılmıştır. Tirol üslubu olarak malum bu piponun breuerçanağı metal bir kapakla örtülüdür.
3. Özenle işlenmiş bir İran piposu. Kemikten yapılmış renkli sapı yaldızla bezelidir, çanağı kilden yapılmıştır.
4. Rusya'da kaolinden yapılmış bir pipo.
5. 17. yüzyıla özgü, kilden yapılmış eski bir pipo.
6. Sardinya Adası'nda süpürgeotu köklerinden yapılmış iki çağıl pipo.
7. Bambu kökünden yapılmış, üstü süslü bir Birmanya piposu.
8. Kuzeydoğu eyaletlerinde yaşayan ABD Yerlileri'nin arduvazdan oyduğu bir pipo. Çanağı tam ortaya yerleştirilmiştir.