RABBAT, -tı çoğl. a. (ar. rabb' ın çoğl. rabbat). Esk. 1. Evli erkekler, adam eşler. 2. Rabbat-ül-hical, haûle sahipleri, güvey...
RABBAT, -tı çoğl. a. (ar. rabb'ın çoğl. rabbat). Esk.
1. Evli erkekler, adam eşler.
2. Rabbat-ül-hical, haûle sahipleri, güveyler
Kaynak: Büyük Larousse
1. Evli erkekler, adam eşler.
2. Rabbat-ül-hical, haûle sahipleri, güveyler
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR