RABİ sıf. (ar. rât>/f). Esk. 1. Dördüncü. 2. Rabi aşer, on dördüncü. RABİ a. (ibranice hoca anlamına gelen rab sözcüğünün hocam...
RABİ sıf. (ar. rât>/f). Esk.
1. Dördüncü.
2. Rabi aşer, on dördüncü.
RABİ a. (ibranice hoca anlamına gelen rab sözcüğünün hocam anlamına gelen seslenme hali, rabi). Mukaddes Kitap sonrası dönemde yahudi edebiyatında Yasa (şeriat) bilginlerine verilen unvan.
*ANSİKL Yeni Ahit'te kullanılan bu unvana hahamlık süreci metinlerinde sık sık rastlanır. Bu zamanda, talmud süreci ve Ortaçağ'ın en seçkin üstatlarına, XVIII. yy.'ın hasid topluluklarının önderlerine veriliyordu. Bugünkü yahudi topluluklarında rab ve rabi terimleri, “bay" anlamında kullanılmaktadır.
1. Dördüncü.
2. Rabi aşer, on dördüncü.
RABİ a. (ibranice hoca anlamına gelen rab sözcüğünün hocam anlamına gelen seslenme hali, rabi). Mukaddes Kitap sonrası dönemde yahudi edebiyatında Yasa (şeriat) bilginlerine verilen unvan.
*ANSİKL Yeni Ahit'te kullanılan bu unvana hahamlık süreci metinlerinde sık sık rastlanır. Bu zamanda, talmud süreci ve Ortaçağ'ın en seçkin üstatlarına, XVIII. yy.'ın hasid topluluklarının önderlerine veriliyordu. Bugünkü yahudi topluluklarında rab ve rabi terimleri, “bay" anlamında kullanılmaktadır.
Kaynak: Büyük Larousse
İsidor İsaac Rabi
YORUMLAR